SALEM - King Night

Naast het inmiddels veelbesproken Chill Wave is er nog een ander genre aan een pijlsnelle opmars bezig. Ik heb het over Witch House, een duister en arty electro-genre met een vleugje religie en horror. De grote voortrekker (en vaak genoemd als uitvinder) van dit hele gebeuren is ongetwijfeld SALEM. En dit trio heeft -hoera!- juist zijn debuut King Night afgeleverd.

SALEM (niet te verwarren met de afscuwelijke popzanger Salem-Al-Fakir of de 9 andere bands met dezelfde naam die vooraal in het death-metal circuit opereren) is een boy-boy-girl band waarvan de leden respectievelijke afkomstig zijn uit New York, Chicago en Detroit. Hun naam komt van de heksenprocessen van Salem. In het begin van de 17de eeuw werden in Salem Village en Salem Town in Massachusetts (toen nog een kolonie van Engeland) een twintigtal vermeende heksen tot de brandstapel veroordeeld.
De band kwam vorige zomer aanzetten met de nummers Frost en Redlights waarmee ze onmiddellijk succes genoten. Al snel kregen ze concurrentie van bands als Mater Suspiria Vision, White Ring en oOoOO. Samen zetten zij de toon van het de totaal vernieuwende stijl die Witch House nu is.
Salem gebruikt elementen van shoegaze, house, gospel, electro en dupstep om zijn eigen sound te vormen.


In het begin van de zomer verscheen de titeltrack King Night ten tonele, een ongelofelijk indrukwekkend en ronduit angstaanjagend schouwspel van muzikale duisteris. Zoals gebruikelijk voor witch house overstemmen de loodzware synths werkelijk alles en blazen ze u moeiteloos omver. Het geheel wordt meesterlijk begeleid door koorgezang en speelse drums en beats. Die laatsten lijken soms opzettelijk tegendraads met de rest van de melodie. King Night is als het ware een lange climax die u meteen totaal overdondert. Naar mijn mening is het het beste nummer van het album. SALEM had het dan ook beter voor het einde in plaats van het begin gehouden.
Gelukkig staat er nog meer moois op de plaat.

Niet veel later dan King Night lekte Asia, toevallig of niet het tweede nummer van het album. Geen gotisch koorgejengel hier maar wel spooky 'gezang' van de zangeres, toch zijn het weeral de allesoverheersende synths die met de eer gaan lopen.
Frost is zoals eerder vermeld een van de oudste nummers van de groep, de wondermooie zang speelt hier een veel belangrijkere rol. Voor de eerste keer wordt u eens niet neergedrukt door angst.
Sick is dan weer geïnspireerd op rap-muziek, de lage elektronische The Knife/Fever Ray-achtige stem klinkt in tegenstelling tot de meeste rap weldegelijk ongelofelijk cool.
Van zang is er op Release Da Boar amper sprake, wat hels gefluister komt amper uit boven de mistige synths uit, alsof u de vage contouren van een bergtop in de wolken probeert te onderscheiden.


Trapdoor lijkt verder te gaan op Sick: hetzelfde concept, maar anders uitgewerkt. Niet zo goed als Sick om eerlijk te zijn.
Vervolgens komt het repetitieve Redlights opzetten, op bepaalde momenten past herhaling thans perfect (kijk maar naar Fuck Buttons) en dat is ook nu het geval.
SALEM richt zijn synthkanon als vanouds weer recht op uw oren met Hounds, een nummer dat opvalt door de leuke (met Witch House is het erg moeilijk om het woord 'leuk' in de mond te nemen) djembé drums.
Afsluiter Killer doet verrassend Shoegaze-y aan dankzij de gitaren die enorm versterkt worden door -alweer- pikzwarte synths.

Het is lang geleden dat er nog zo een dreigend en duister muziekgenre als Witch House ontstond. Leven wij in zo een moeilijke tijden? Of ziet de heksenvakbond eindelijk zijn kans om wraak te nemen op de verzwakte kerk?
Met het debuut van SALEM krijgt het genre in ieder geval stilaan een vaste voet in de underground scene. Ik ben er van overtuigd dat King Night een van de meest legendarische albums en een lichtend voorbeeld van deze erg aparte stijl zal zijn.
U hebt dus de eer om naar een zeer invloedrijk album te luisteren, geniet ervan.
Velen onder u zullen hier waarschijnlijk niets aan vinden, maar het is zonder twijfel de ideale achtergrondmuziek om uw feeks van een buurvrouw (niet dat mijn buurvrouw een feeks is!) eens lekker ouderwets te verbranden.

Tracklist:

01 “King Night”
02 “Asia”
03 “Frost”
04 “Sick”
05 “Release Da Boar”
06 “Trapdoor”
07 “Redlights”
08 “Hound”
09 “Traxx”
10 “Tair”
11 “Killer”