U kent het Canadese electrofunk duo Chromeo waarschijnlijk van hun hits Needy Girl en Bonafied Lovin, respectievelijk van hun debuut (She's In Control, 2004) en hun tweede album (Fancy Footwork, 2007). Op 14 september verblijden de heren u, na een wereldtour van twee jaar, met hun derde partyplaat: Business Casual.
Chromeo bestaat uit twee manswezens die zichzelf P-Thugg en Dave 1 noemen. Zij zijn alreeds met elkaar bevriend sinds hun vijftiende, een opmerkelijke vriendschap gezien de joodse en Arabische afkomst van de heren. Zanger Dave 1 is trouwens de broer van A-Trak die vorig jaar nog iedereen omver blies met zijn Head's Will Roll remix (Yeah Yeah Yeahs).
Hoe dan ook, sinds Tiga hen in 2001 opnam op zijn Turbo-label slagen de heren er met glas in overal ter wereld de betere clubs te veroveren.
En Business Casual zal daar ongetwijfeld evenzeer in slagen. Eerder dit jaar losten ze de onweerstaanbaar sexy single Night By Night, voorzien van een ongelofelijk coole clip waarin Dave 1 zijn danstalent (indien het niet fake is tenminste) tentoonstelt.
Bij zo een songs kan u gewoon niet stil blijven zitten, en die irritante danskriebels overvallen me ook bij de rest (of toch het overgrote deel) van dit funky album.
Hot Mess en I'm Not Contangious zijn dan ook beiden absolute dancefloor knallers: strakke beats, vlotte zang, en een aanstekelijke electro-vrolijkheid die u waanzinnig hard doet uitkijken naar uw volgende feestje. Dat geeft een probleem als uw volgende feestje kerstmis is,...u kan u altijd nieuwe vrienden aanmeten en de feestjes volgen vanzelf, maar genoeg flair-gezever (ik heb eigenlijk nog nooit de Flair gelezen, praise the lord). Jezus Christus Chromeo, onzin.
En dan heeft u de nieuwe single, Don't Turn The Light On, nog niet gehoord. "Amai mijne frak" zei de boer, en gelijk heeft hij! Naast een superieur party nummer draagt deze song een bijzondere schoonheid in zich. Het refrein "Don't Turn The Lights On. Cause Tonight I Wanna See You In The Dark" spookt nu al dagen in mijn hoofd, en op allerlei momenten -gepast of ongepast- vinden de woorden een weg naar buiten (weliswaar steeds door mijn mondopening)...vervelend. Maar ook extreem leuk. Dit nummer is een instant hit, nu al een klassieker, too catchy to be true, gewoon pure zaligheid. Bij de weg, Don't Turn The Lights On is inmiddels onder handen genomen (zoals dat hoort met een goede track) door onze eigen Aeroplane (zie youtube).
Vergeet ook vooral niet naar de (weeral) geweldige clip te kijken!
Tot zover mijn DTTLO-laudatio. Make It Rough breidt even een verlenging aan uw dansparty maar When The Light Falls is nu niet meteen mijn favoriet.
Gelukkig maakt Don't Walk Away dat goed. Het feest is ondertussen al een hele tijd bezig dus lassen de heren wat langzame pure disco-funk in. Klassieke synths en een lekkere bass,... ja merci!
Voorts vindt u J'ai Claque La Porte, het enigste Franstalige nummer (Chromeo komt uit Montreal, Franstalig Canada voor de Aardrijkskundig laag begaafden onder ons). Een erg rustige song, ik durf het woord saai niet in de mond nemen, maar doe het toch (de rebel in mij slaat toe).
Ook de laatste twee songs, The Right Type en Grow Up, kunnen mij niet helemaal bekoren. Het eerste deel van de LP is duidelijk niet enkel letterlijk 'eerst'.
Chromeo laat ondanks een paar mindere tracks toch weer een bom vanjewelste op uw vertrouwde disco-club vallen. Goed genoeg om het afschuwelijke nieuwe album van Manic Street Preachers te vergeten alleszins! Zo dan hebben toch even iemand kunnen afkraken, mijn dag is goed.
Tracklist:
1. Hot Mess
2. I’m Not Contagious
3. Night by Night
4. Don’t Turn the Lights On
5. You Make It Rough
6. When the Night Falls
7. Don’t Walk Away
8. J’ai claqué la porte
9. The Right Type
10. Grow Up
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten