U kent ongetwijfeld José González van zijn solo-carrière. Hij werd wereldberoemd met zijn cover van The Knife's Heartbeats, toen Sony besloot dit nummer voor haar wereldwijde tv-spot te gebruiken. Maar nog voordat González solo ging met zijn succesvolle plaat Veneer in 2003, maakte hij al samen met twee andere Zweden -Elias Araya (drums) and Tobias Winterkorn (organ, moog)- deel uit van Junip, gestationeerd in Gotenburg.
Hun eerste 7" werd al in 2000 uitgebracht maar door het onverwachte succes van Veneer belande Junip op de achtergrond. Pas in 2005 volgde de Black Refuge EP, maar van een album was er geen sprake. Pas begin dit jaar, na een lange stilte, verscheen de wondermooie single Chickens/Azaleadalen op RCRD.LBL en iets later kwam de nog steeds gratis te downloaden Rope & Summit EP op de proppen.
Na tien jaar wachten is het dan eindelijk zover, over een week, op 14 september 2010 wordt Junip's debuutalbum Fields gereleaset.
U kan het gehele album thans al volledig luisteren op NPR Music.
Fields wordt gedragen door de prachtige akoestische gitaren en de zachte stem van González. Verwacht wel geen oersaaie folk, Junip weet dankzij allerlei invloeden het geheel erg levendig te houden, mede dankzij het uitstekende drumwerk van Arayana waar soms de vermeende Ethiopische invloeden duidelijk in weerspiegelen.
Als u voorzien bent van een normaal gehoor zou u eigenlijk al verkocht moeten zijn na In Every Direction, het eerste nummer.
Fields doet me bij tijden denken aan Caribou's Andorra, zij het net iets minder psychedelisch.
Het oersterke Rope & Summit is terecht ook in de LP opgenomen. Deze song creëert een bizar en funky indianengevoel en is vrij dansbaar, opmerkelijk voor Zweedse folk.
)
De orgelklanken van heer Winterkorn krijgen een hoofdrol in het bloedmooie Without You dat zich langzaam crescendo-gewijs voortstuwt tot slotzin "Would it be without you" om vervolgens subtiel weg te kwijnen. It's allright lijkt wat op Simon & Garfunkel, een eenvoudig nummer, maar juist zo mooi door die eenvoud.
Met Howl zijn we aan het tweede hoogtepunt beland. Dankzij het strakke tempo is er sprake van een niet-aflatende spanning.
Het triumviraat blaast u liefdevol een laatste keer van uw sokken met Off Point, het beste nummer tout court. Hoewel, ik kraai misschien te vroeg victorie, To The Grain is ook een kostbare parel, maar wel slechts een witte, terwijl Off Point weldegelijk een Azra-parel (zeer dure zwarte Russische parel) is. U ziet het, ik ben nog steeds een kei in belachelijke en vergezochte metaforen.
Junip voldoet moeiteloos aan de hooggespannen verwachtingen met hun wonderbaarlijke debuut. Ik zou zelfs durven beweren dat Fields beter is dan González' solowerk. De input van Araya en Winterkorn moeten absoluut niet onderschat worden...
Fields grijpt duidelijk terug naar de jaren 60 en met een soort ambient en organisch geschut vallen ze zo uw gehoor binnen om de vervolgens die in feite afschuwelijk lelijke Zweedse vlag nog dieper in uw hart te boren.
Ik kan enkel concluderen dat het weer eens bewezen is dat kwaliteit boven kwantiteit staat. Ik kijk al uit naar de volgende LP, over een jaar of tien.
U kan Junip live aan het werk zien op 2 oktober in het Muziekodroom te Hasselt (Play Festival samen met andere bands zoals Broken Glass Heroes en Jamaica) en op 27 november in de AB te Brussel (Autum Falls samen met Caribou en Beach House).
1. In Every Direction
2. Always
3. Rope & Summit
4. Without You
5. It's Alright
6. Howl
7. Sweet & Bitter
8. Don't Let It Pass
9. Off Point
10. To The Grain
11. Tide
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten