How To Dress Well, is naast een dagelijkse levensvraag (althans voor de meesten onder ons) tevens het alter ego van de Amerikaanse Duitser Tom Krell.
Krell woont en werkt in Keulen (maar is van origine een ware Brooklyniaan), lekker dichtbij dus! De kans op een optreden in België is dus niet gering. En wees maar zeker dat ik present zal zijn. Wat HTDW uit zijn hoed tovert is zeer vernieuwende maar vooral prachtige muziek.
How To Dress Well begon officieel in 2008 maar eigenlijk eerder in de zomer van 2009 met zijn blog (http://howtodresswell.blogspot.com/) op Blogger. Hij bracht ondertussen zes EP's uit (die hij nog steeds ter beschikking stelt op zijn blog) die al snel werden opgevangen door het alternatieve muziekmilieu. Zo nam Pitchfork Magazine hem in april nog op in hun sectie "Rising" voor veelbelovende artiesten. Zijn laatste EP Can't See My Own Face - Eternal Love kreeg dan ook een mooie 8/10 van datzelfde toonaangevende magazine.
Op 21 september 2010 wordt eindelijk de LP Love Remains uitgebracht. Het album verzamelt de herwerkte songs van alle 6 EP's. Zelfs als u alle EP's al bezit kan u dus best (laat me u vriendelijk verplichten) nog even naar de LP luisteren.
De reden waarom HTDW zo vernieuwend is ligt aan het feit dat hij erin slaagt om 90's R&B te combineren met lo-fi. Het resultaat is een uniek, ambient en experimenteel spektakel. Bovendien heeft Krell's stem een erg hoog stembereik (à la Timberlake), zeer geschikt voor lo-fi van zulk een soort, een soort waarvan HTDW trouwens als uitvinder beschouwd mag worden. Indien u geen fan bent van R&B, geen nood, ik ben dat evenmin, maar dit is toch heel andere koek.
Ondanks het feit dat Love Remains veertien songs bevat duurt ze maar een kleine 40 minuten, enkel het oersterke Suicide Dream 2 duurt langer dan vier minuten. Maar het zijn wel 40 minuten om van te smullen. Bij de eerste luisterbeurt begreep ik meteen dat het iets bijzonder was, iets bijzonder goed welteverstaan. Euforie!
Neem nu dat prachtige Ready For The World, het klinkt heel herkenbaar, maar ik kan me blijkbaar niet herinneren van wat ik het herken, wie weet verbeeld ik het me gewoon. Maar dit betekent wel dat u, ondanks de de hoge experimentele factor, niet hulpeloos naar enig teken van muziek moet zoeken.
Suicide Dream 2 is misschien wel de beste song, afsluiter Suicide Dream 1 kan er alvast niet tegenop. Een geduchte concurrent daarentegen is Walking This Dumb. In tegenstelling tot het zeer ambient en uitgestreken Suicide Dream 2 wordt deze song ondersteund door een stevige beat die het tempo duchtig opdrijft.
Nog zoiets opmerkelijk is You Won't Need Me Where I'm Goin', bijna een meezinger zou ik nog durven beweren. Maar, uw moet weten dat HTDW simpelweg geen meezingers maakt.
Zo hoort u op alle nummers een ruis, en ja dat is zowaar met opzet gedaan, het hoort zelfs gewoon bij zijn lo-fi en het stoort dan ook helemaal niet, maar alledaags is het evenmin. Hoe dan ook, als je je geluidskwaliteit met opzet verslechtert, dan kan men moeilijk van meezingers laat staan enige commercialiteit beschuldigd worden. Nochtans blijft het refrein weldegelijk goed hangen. Het aurea mediocritas-principe is immer und überall.
Op Decisions staat een bijdrage van de Turkse kunstenaar Yüksel Arslan, deze heer is bij weten vooral een schilder, wat nu juist zijn bijdrage is blijft me bij gebrek aan informatie voorlopig een raadsel. Geef me even de tijd en ik vraag het aan de heer Krell zelf, met een goede hoop op een antwoord!
Het debuut van How To Dress Well is er een om u tegen te zeggen, ik spreek vaak in superlatieven, vergeef me, maar Love Remains is toch echt wel een schitterend album, en zonder twijfel het beste wat de week me bracht.
Tracklist:
01 You Hold the Water
02 Ready for the World
03 My Body
04 Suicide Dream 2
05 You Won't Need Me Where I'm Goin'
06 Can't See My Own Face
07 Walking This Dumb
08 Date of Birth
09 Escape Before the Rain
10 Endless Rain
11 Lover's Start
12 Mr. By & By
13 Decisions [ft. Yüksel Arslan]
14 Suicide Dream 1
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten