Mocht u fan zijn van Hercules and Love Affair's eerste gelijknamige album uit 2008 dan ben ik nog niet zo zeker of u het nieuwe Blue Songs even goed zal vinden. Het project rond de New Yorkse dj Andy Butler neemt op haar nieuwe plaat immers een nieuwe wending.
In de eerste plaats is het collectief van 2008 bijna compleet verdwenen. U zal tevergeefs zoeken naar Antony Hegarty (Antony and the Johnsons), Nomi Ruiz (Jessica 6), Tim Goldsworthy (samen met James Murphy van LCD Soundsystem oprichter van DFA records) en Tyler Pope (!!!). Enkel Andy Butler ('de rosse') zelf en zangeres Kim Ann Foxman (lesbo-look) zijn gebleven. Daarnaast haalde Butler heel wat nieuw talent binnen. De Duitse hippe electro-artieste Aerea Negrot (afro-coupe), de mij onbekende zanger Shaun J. Wright (tulbandman), en Bay Area producer Mark Pistel (brilmans) sluiten de rangen van het nieuwe liefdescapriolen van Herakles.
Naast de personele wissels gooit Butler ook de sound van zijn creatie over een andere boeg. In 2008 klonk Hercules and Love Affair nog erg disco, vandaag is dat 80's house geworden. En dat kan misschien wel voor problemen zorgen want terwijl disco de laatste jaren weer erg in is, heeft house bij velen nog steeds onterecht een ouderwetse bijklank. Zoals een bevriende house Dj (Just Nathan) me onlangs vertelde wordt er nog vaak house gemaakt, maar niemand noemt het nog zo, want de term 'house' klinkt niet cool genoeg voor de jeugd. De benaming 'house' wordt dan maar vlug veranderd door electro of dance, zelfs house-feestjes heten vandaag anders. En toch is goede house ook in 2011 hip, denk bijvoorbeeld aan de onmetelijk coole Azari & iii! En ook Butler en zijn gang bewijzen dat house allesbehalve dood is.
Blue Songs wordt gedragen door de geilste house beats, uitstekende vocals en een erg feestelijke atmosfeer. Opener Painted Eyes grijpt nog wat terug naar disco, maar de fantastische dansvloerbom 'My House' is op en top een voorbeeld van verschrikkelijk goede house. De vocals die u hoort zijn die van Shaun J Wright, hij is dus zeker geen slechte aanwinst, dat is wel het minste dat ik kan zeggen. Ook de video voor My House past trouwens perfect bij de sfeer van het album.
Zangeres Negrot haar stem doet heel erg aan Grace Jones denken, waardoor Answers Come In Dreams bijna als een echte Grace-hit klinkt. Waar ik absoluut niets op tegen heb, integendeel.
In het midden valt het album wat stil met het trage Boy Blue en Blue Song, maar met Falling hervat de funky-Zeit zich. Met Step Up worden we getrakteerd op de gastvocals van Kele Okereke, niet meteen een van zijn beste songs, maar de zware beat maakt veel goed.
Het elektrische Visitor is de laatste sterkhouder op Blue Songs, het heeft zelfs wat weg van acid/new beat (I like!). Helaas sluit het album af met het saaie, zeg maar ronduit vervelende, It's Alright.
Niet alle songs op Blue Songs zijn zonder meer de moeite waard, maar er staan genoeg pareltjes op om het album een positieve beoordeling te geven. Meer nog, ik vind het zelfs beter dan het debuut.
Blue Songs komt vandaag, 31 januari uit bij Moshi Moshi (Hot Chip, Florence adn The Machine, Lyke Li,...). Hercules and Love Affair speelt op 6 maart 2011 in de Botanique te Brussel.
Tracklist:
01. Painted Eyes 6:02
02. My House 4:53
03. Answers Come In Dreams 5:24
04. Leonora 4:33
05. Boy Blue 5:00
06. Blue Song 5:38
07. Falling 4:54
08. I Can't Wait 5:55
09. Step Up 4:04
10. Visitor 4:41
11. It's Alright 6:00
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten