Ach de Britse natie,... ze mag haar mondiale hegemonie en het daarbijhorende koloniale 'empire' dan wel al een tijdje kwijt zijn, ze is nog steeds de trotse bezitter van een AAA-rating van Standard & Poors, én bovendien is er geen enkel land ter wereld dat zoveel goede indie rockbands weet voort te brengen.
Bij de laatste lichting van het Engelse 'Empire of Rock' hoort ook het Londense zestal Dead Social Club. Hun last.fm-pagina heeft het over een mengeling van The Cure, Depeche Mode en Joy Division, maar ik hoor meer invloeden van Bloc Party en andere hedendaagse non 80's bands (niet dat die daarom slecht zouden zijn). Dead Social Club releaste in juni haar eerste EP, genaamd Syrian Kisses.
Wat me in de eerste plaats opvalt is een gevoel van opwinding. Dit is verdomme nog eens knallende rock n' roll. De muziek straalt dezelfde energie uit als The Crookes of (weeral) Bloc Party, maar dan een tikkeltje harder en strakker. Dead Social Club heeft geen tijd voor poppy vrolijkheid, hun messcherpe gitaren en de vocals van zanger Paul Warburton zijn bloedserieus. Het doet me dan ook soms wat denken aan het Deense Mew. Een buitenbeentje is This Painting Is Cursed, waar de synths wel degelijk naar de 80's verwijzen. Naast de geweldige single Let Love Die en de The Stone Roses achtige afsluiter We Demand Alerts is het vooral de titel track die mijn hart sneller doet slaan. Wat een magistrale song!
Dead Social Club kan wel eens 'the next big thing' van de Britse indie rock worden. Houd ze in het oog!
Tracklist:
1. Let Love Die
2. Syrian Kisses
3. This Painting Is Cursed
4. We Demand Alerts
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten