Hoewel ik nog nooit van de Australische indie folkband Boy & Bear had gehoord, dacht ik bij het beluisteren van Moonfire - uit sinds 5 augustus - dat dit een groep met veel ervaring en een grote naam was. Toch is Moonfire nog maar hun debuutalbum, een verrassend en zeer geslaagd debuut, dat wel.
Boy & Bear klinkt verdacht bekend in de oren, de naam is al niet zo heel origineel, maar ook de muziek doet direct een belletje rinkelen. Meer bepaald zijn er invloeden van Fleet Foxes, Stornoway, Mumford & Sons en in mindere mate van Sufjan Stevens te horen. Na Angus & Julia Stone mag Australia zich stilaan klaarmaken om het trotse vaderland van een nieuwe wereldberoemde folkband te worden. Boy & Bear heeft dan ook alles wat het nodig heeft om de gemiddelde indie-muziekliefhebber te bekoren.
Maar schuilt daar nu net ook niet het gevaar? Is Moonfire nu net niet té toegankelijk om echt écht goed te zijn? Is de stem van Dave Hosking niet iets té mooi? Het antwoord is simpel: neen. Boy & Bear is een folkband, het draait om de essentie van schoonheid, niet om ingewikkelde psychedelica. Het debuut is heel erg genietbaar van het begin tot het einde, veel vragen moet je daar niet bij stellen. En er zitten zelfs verrassingen tussen zoals de wonderlijke twist in Milk & Sticks, of de kippenvelmomenten in het prachtige House & Farm en vooral in het adembenemende Beach. Bovendien heb ik geen moment het gevoel dat ik naar commerciële folk luister, en toch zijn deze heren in Australië immens populair, luistert u zelf maar waarom.
Tracklist:
01. Lordy May
02. Feeding Line
03. Milk And Sticks
04. Part Time Believer
05. My Only One
06. Percy Warner Park
07. Golden Jubilee
08. House And Farm
09. The Village
10. Beach
11. Big Man
Bonus Tracks:
12. Blood To Gold
13. My Only One
14. Mexican Mavis
15. Rabbit Song
16. Feeding Line
Boy & Bear - Milk & Sticks by down_in_suburbia
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten