Planningtorock - W

Eén van de meest geanticipeerde albums van 2011 is zeker en vast W, de tweede LP van Planningtorock (echte naam Janine Rostron) uit Berlijn. Na haar debuut in 2006, haar bijdrage aan Tomorrow In A Year van The Knife in 2010, en dankzij haar vriendschap met James Murphy van LCD Soundsystem kreeg Planningtorock alle aandacht die ze verdiende, waardoor W zeker niet onopgemerkt voorbij zal gaan.

W is nochtans een verdomd moeilijk album. Toegankelijkheid staat niet in Planningtorock's woordenboek. En daar ben ik best blij om. Ze combineert haar eigen buitenaardse stijl met het mysterieuze en elektronische van The Knife. Ook haar geweldige verkleedpartijen en de arty vormgeving doen aan Olof en Karin denken. Bovendien snakt W naar een live-opvoering, deze artieste is zonder twijfel in staat tot een geweldig schouwspel.


Het album gaat van start met de fantastische single Doorway, een zeer statische en plechtige song die zichzelf meesterlijk vooruit sleept onder de duistere en loodzware baritonsax-electro. In The One horen we haar stem een heel andere toon aanslaan, ik neem aan dat ze deze af en toe elektronisch vervormd à la Fever Ray. Het klinkt alleszins erg spannend - dankzij de mooie strijkers - maar bovenal is het een erg mystieke song. De saxofoon is misschien wel het mooiste aan The One , en dat terwijl ik nu niet bepaald fan ben van saxofoon.

Ik vermoed dat vele mensen Manifesto zouden afdoen als een raar gezaag, maar mij kan het best wel bekoren. Toch vind ik Going Wrong duidelijk een sterkere song, vooral de cello ondersteunt Planningtorock's bizarre vocals prachtig. Daarnaast heeft deze song een licht episch kantje dat mij wel zint. Planningtorock laat na vier songs al merken hoe ongelofelijk veelzijdig ze is, elke song klinkt anders, maar toch hokken ze allemaal samen in dezelfde soort duisterheid en psychedelica.


I'm Yr Man doet me wat denken aan Tune-Yards, het nummer is opvallend levendig en up tempo tegenover de slome rest. In de helft van het album wordt u helemaal weggeblazen door The Breaks, hét hoogtepunt van het album. Indrukwekkende vocals en een geweldige melodie, meer moet dat niet zijn. En synths natuurlijk!

Voor je het weet volgt als het ware een echte club song, Living It Out is een pracht van een house nummer. Het kan snel verschillen bij Planningtorock, op het ene moment sta je te zweten van angst, en even later kan je amper nog stilzitten op al die geile house beats. Milky Blau leunt wat aan bij Going Wrongs, maar bloeit meer open, waardoor ze zich uit de vage duisternis onttrekt.


Jam en Black Thumber vallen beide op door hun raarheid. Jam vooral met het bizarre slagwerk. Black Thumber lijkt dan weer een Moby-song met al die megalomane synths. Ten slotte is Afsluiter #9 is ongetwijfeld een van de betere songs op W, misschien wel een goede kandidaat voor de volgende single.

W is geen makkelijk album, het is dan ook geen makkelijke taak om het te reviewen. Bovendien zal W sowieso niet bij iedereen in de smaak vallen, wegens té bizar. Ikzelf kreeg de smaak pas na een tijd te pakken, het album vergt dus best wat werk en goede wil, maar uw moeite zal beloond worden. W kwam op 17 mei uit via DFA Records (LCD Soundsystem, Hot Chip, Holy Ghost!, Hercules and Love Affair, YACHT,...).

Planningtorock staat deze zomer op Pukkelpop.

Tracklist:

1 Doorway
02 The One
03 Manifesto
04 Going Wrong
05 I Am Your Man
06 The Breaks
07 Living It Out
08 Milky Blau
09 Machina
10 Black Thumber
11 Janine
12 9

THE BREAKS from planningtorock on Vimeo.