The Drums - Portamento

The Drums groeide in 2010 uit tot een enorme hype. Dat deze Brooklynites in 2010 zouden doorbreken werd dan ook in 2009 al voorspeld door Pitchfork, NME en BBC. Vooral de single Let's Go Surfing was een groot succes en haalde in meerdere landen de hitlijsten. Ook het gelijknamige debuutalbum deed het lang niet slecht. Ook zelf was ik best gecharmeerd door de vrolijke indie pop van Jonathan Pierce en Jacob Graham en co. Maar toch vond ik de hype lichtjes overdreven, er waren heus wel bands die meer aandacht verdienden, maar het niet kregen.

Een goed jaar later staat de band er met een nieuw album genaamd Portamento, uit sinds 5 september (UK) via Moshi Moshi Records (Bloc Party, Friendly Fires, Lykke Li, Hot Chip, Late Of The Pier,...). En geloof het of niet, ik vind deze nieuwe plaat beter (misschien wel veel beter) dan het debuut, een hype-waardig album zowaar!

Na de geïdealiseerde en onschuldige sfeer rond het debuut (het was de bedoeling om een beeld van 'vintage America' op te werpen), keert Portamento (het verwijst naar een Italiaanse muziekterm die aangeeft dat een toon zonder klankonderbrekening dient te worden bewogen naar een andere toon) resoluut terug naar het echte leven. Uiteraard gaat dat gepaard met veel hartzeer, maar ook met geweld en eenzaamheid. Of zoals in de eerste single Money, over het gebrek daaraan. In het debuut konden we wegdromen in een wereld die niet bestond, nu worden we meegesleurd in de realiteit, maar nog steeds op catchy surf pop deuntjes. Het is niet voor niets dat The Drums steeds meer op The Smiths beginnen te lijken, maar wel zonder hun eigen sound te verliezen. Die sound is trouwens zeer mooi geëvolueerd naar een nostalgisch en melancholisch iets met veel meer aandacht voor de details (toch blijft The Drums voor 'stripped down' en eenvoudige muziek à la Beach Boys staan).

Op dit album staan naast Money nog andere steengoede songs. Bijvoorbeeld Hard To Love, ontroerend maar erg dansbaar tegelijk. Of het melancholische Please Don't Leave en het spannende If He Likes It, Let Him Do It. Maar het allerbeste is ongetwijfeld het wondermooie In The Cold, wat een oprecht kwetsbaar nummer. De rare eend in de bijt is Search For Heaven, een synth pop nummer dat een beetje verdwaald lijkt. Al worden er wel een pak meer synths gebruikt in Portamento.

Ik ben er zeker van dat veel critici zullen afknappen op het album. Ondanks de subtiele veranderingen lijkt er misschien te weinig nieuw en verrassend aan Portamento dan sommigen hadden gewild. En er zullen zeker een paar pessimisten zijn, die zullen beweren dat het vertrek van gitarist Adam Kessler The Drums geen goed heeft gedaan. Toch kan ik niet anders dan dit een erg goed album te vinden, het is zo puur en eenvoudig maar toch in staat om een heleboel gevoelens op te roepen. Misschien heb ik drie jaar nodig gehad om deze band echt te appreciëren, maar vandaag ben ik helemaal verkocht.

Tracklist:

1. Book Of Revelation
2. Days
3. What You Were
4. Money
5. Hard To Love
6. I Don't Know How To Love
7. Searching For Heaven
8. Please Don't Leave
9. If He Likes It Let Him Do It
10. I Need A Doctor
11. In The Cold
12. How It Ended



The Drums - Portamento by PeaceBlind