Duitsland is met Engeland de thuishaven van het soort electro-pop/new wave met mannelijke vocals à la Depeche Mode, denk aan onder meer De/Vision en MOON 74. Ook Northern Lite werp ik in datzelfde hokje. Dit trio (soms quattro) uit Erfurt bracht in het verleden al zes albums uit. Vorig jaar was dat Letters & Sighs Part One. Deze zomer verblijden ze ons met hun zevende album, Letters & Sighs Part Two.
Ik geef toe dat dit het eerste album is wat ik van hen hoor, ik heb geen idee of deel 1 en 2 echt een groter geheel vormen, maar laten we aannemen van wel wegens een logische evidentie. Een logische evidentie, is dat een pleonasme?
Hoe dan ook, het tweede deel mag er best wezen. Northern Lite begint met zijn eerste single "In Japan". Een trager nummer, maar zeer degelijk! De videoclip stelt een traditionele Japanse theeceremonie voor.
Wicked Mess is dan weer electro à la Caribou's Swim-album, maar met totaal andere vocals uiteraard. Erg scherp en strak voor een wicked mess me dunkt.
In de tweede single, Run wordt zanger Andreas Kubat bijgestaan door Chapeau Claque (eveneens een indieband uit Erfurt). Het is een erg mooie song, terecht single. Het Caribou-effect lijk wel volledig weg.
Voor de clip liep er tot eind juli een wedstrijd, onder ziet u een van de deelnemers, er is nog geen winnaar bekend.
De hevige elektronische synths op Home vervolledigen deze Moby-achtige song. Say My Name is daarentegen eerder disco, zeker niet slecht.
Een van de meest elektronische songs is Turn Up The Bass, uiteraard voorzien van de nodige bass-effecten. Bovendien krijgt u als bonus ook de Transmitter (Duits-Engelse electro formatie) remix van deze track.
Maar het kan altijd nog zwaarder, zo bewijst We All Must, een harde en duistere track die iets weg heeft van Clay Stones van We Are The World. Zalig.
Om stevig te rocken hoort u het best naar Let Yourself Go, voorzien van krachtig en prachtig gitaarwerk.
Maar het beste, of in ieder geval het leukste bevindt zich op het einde van het album. Ik krijg wat schaamrood op mijn wangen als ik toegeef dat ik dit het beste nummer van het album noem. Maar Hardcore Porn is een ongelofelijk strak en snel nummer met de aanstelijke lyrics:
"She loves hardcore porn,
she loves to get fucked."
Ik geef toe dat het niet meteen een intellectueel hoogstaand nummer is, maar deze Nid&Sancy-achtige track brengt mij alvast in feeststemming!
Tracklist:
01. In Japan 6:09
02. Wicked Mess 4:41
03. Run (Featt. Chapeau Claque) 3:24
04. Home 4:15
05. Say My Name 3:49
06. Begging You 3:29
07. Turn Up the Bass 3:20
08. We All Must 5:47
09. Honey Bee 5:09
10. Let Yourself Go 3:06
11. Hardcore Porn 3:42
12. Turn Up the Bass (Transmitter Remix) 3:51
13. In Japan (Radio Edit)
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten