Na de release van de Boy EP zal op 24 augustus Ra Ra Riot's nieuwe album in de VSA en Canada uit de kast komen. Over de Europese release van The Ochard weet ik evenveel als over wiskunde die verder gaat dan het tellen van mijn geld, zo goed als niets dus.
The Ochard is de opvolger van debuut The Rhumb Line (2008). Sinds de oprichting in 2006 heeft deze band zich al snel een plaats verschaft in het internationale indie-circuit, zo traden ze al op met Editors en hebben ze goede banden met Vampire Weekend. Samen met Rostam Batmanglij (keybordspeler van Vampire Weekend) vormt Ra Ra Riot's zanger, Wes Miles, de band Discovery, hun uitstekende LP (dit is echt de naam van de LP) verscheen vorige zomer.
Na het succes van The Rumb Line en het zijproject van de frontman was Ra Ra Riot afgelopen jaar in de weer met het schrijven en produceren van een nieuwe indie-parel.
Buiten de gebruikelijke instrumentatie telt RRR ook een celliste (Alexandra Lawn)en een violiste (Rebecca Zeller). Zij zijn in de openings -en titeltrack de protagonisten samen met de incontournable (sinds de laatste federale verkiezingen het nieuwe favoriete barbarisme van de Vlaamse journalistiek) Wes Miles. Alleszins hoort u mij niet klagen, het is een wondermooie intro.
Boy, eerder gereleased op de gelijknamige EP, is ook de moeite waard, net zoals Too Dramatic is het lekker up tempo en klinkt het ongelofelijk fris, een beetje zoals Two Door Cinema Club maar dan met gepimpt met strijkers.
In Massachusetts hoor je dan weer duidelijk de invloed van Vampire Weekend in het ritme en de gitaarsound. Toch is het niet direct een van mijn favoriete tracks, het klinkt misschien niet opwindend genoeg zodat het een slechte VW-cover lijkt.
Hoe dan ook, een eerbetoon aan Massachusetts door New Yorkers, daar zit vast een verhaal achter, dat ik helaas niet ken.
Wes Miles laat het gezang in You And I over aan Alexandra of Rebecca (gok ik). Dat zorgt voor een soul-achtig begin maar door de opkomst van het nodige gitaarwerk klinkt het toch weer lekker indie.
Het zonder meer prima Shadowcasting leidt ons naar Do You Remember, prima zonder minder en met meer (wat een mooie verkrachting van het Nederlands)! Bijna alle nummers zijn trouwens gemixt door Chris Walla van Deathcab For Cutie, enkel deze track is onder handen genomen door Rostam Batmanglij (Vampire Weekend)
De LP wordt prachtig geëuthanaseerd door Keep It Quiet, uiteraard geen up tempo nummer, maar een kalme schoonheid die u zacht het album uitwerkt.
The Orchard wordt uiteraard gedragen door de stem van Wes Miles maar ook het gitaar en strijkwerk komt enige eer toe. Deze band doet me met momenten aan het geweldige Shearwater denken, maar er blijft een klein negatief niveauverschil. De plaat is best de moeite waard, maar de kans dat ze tot mijn top 40 2010 doordringt is zo groot als Nicolas Sarkozy, excusez-moi le comparaison monsieur le président.
Wie weet staat Ra Ra Riot volgend jaar weer op Pukkelpop, zoals in 2009, toen heb ik ze helaas niet aan het werk gezien.
tracklist:
1. The Orchard
2. Boy
3. Too Dramatic
4. Foolish
5. Massachusetts
6. You and I Know
7. Shadowcasting
8. Do You Remember
9. Kansai
10. Keep It Quiet
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten