Toen ik de
The Crookes voor het eerst
Backstreet Lovers hoorde spelen dacht ik maar één ding:
"The Smiths are back!". Dat ligt uiteraard aan het fenomenale stemgeluid van frontman
George Waite, hij zou perfect de zoon van Morrissey kunnen zijn. Maar ook het instrumentale gedeelte grijpt terug naar The Smiths, al kent het ook invloeden uit de popmuziek van de jaren 50 en 60.
Maar goed, naast Waite bestaat de groep uit medeoprichter
Alex Saunders (gitaar),
Daniel Hopewell (gitaar) en
Russell Bates (drums). Dit viertal uit de industriële metropool Sheffield vertegenwoordigen een nieuwe romantische stroming binnen de Engelse indiemuziek, in navolging van grootheden als
Belle and Sebastian. En Engeland is er dan terecht uitermate trots op, NME, BBC, the Guardian, ze zijn er allemaal dol op. Ook ik ben van de eerste minuut verkocht. Wat een talent, wat een muziek!
Na hun
Dreams Of Another Day EP van september 2010 wordt volgende week op 21 maart hun langverwachte debuutalbum
Chasing After Ghosts via
Fierce Panda (The Raveonettes, Shitdisco, You Say Party, The Maccabees,...) uitgebracht. Ik kan u gerust stellen, dit album lost zelfs uw allerhoogste verwachting moeiteloos in met übercharmante songs en een zeer nostalgische portie indieplezier.
The Crookes vallen niet alleen op vanwege hun gelijkenis met The Smiths, hun romaticisme of hun dromerige indieklanken. Als studenten in de Engelse literatuur maken ze echt werk van narratieve en poëtische lyrics die perfect bij hun hartverscheurende muziek passen. Van het up-tempo
Chorus Of Fools tot het trage
Youth, elke song weet te ontroeren op zijn eigen ritme. Die ontroering zorgt voor een zekere warmte, en dat is mag ook wel eens ter afwisseling van al die elektronische synths waarmee we vandaag de dag overstelpt worden. Het is zelfs van
Beach House's Teen Dream geleden dat een album nog dergelijke diepmenselijke emoties uitstraalde.
Ik kan u het hele album aanraden, maar enkele nummers verdienen toch een groter percentage van uw felbegeerde aandacht. Dat is bijzonder het geval voor het magistrale
I Remember The Moonlight, een lied dat zelfs het niveau van
There Is A Light That Never Goes Out aankan. Ook
By The Seine en het uitbundige
Just Like Dreamers doen mijn hart op hol slaan als een meisje van 9 op een concert van
Justin Bieber. Qua lyriek is
The Crookes Laundry Murder, 1922 dan weer een fenomenaal hoogtepunt.
Ten slotte nog dit: kijk eens goed naar de cover... geef toe dat de afbeelding een beetje op Morrissey lijkt.
Chasing After Ghosts is een zéér sterk debuut. Ja beste lezer, u hoort het goed, ik ben verliefd, op een album. Hopelijk bestaan daar gepaste therapieën voor.
Tracklist:
'Godless Girl'
'Chorus Of Fools'
'Just Like Dreamers'
'Bright Young Things'
'The Crookes Laundry Murder, 1922'
'Youth'
'I Remember Moonlight'
'Bloodshot Days'
'Carnabetian Charms'
'By The Seine'
'City Of Lights'
I Remember The Moonlight
By The Seine
nice review, nice site
BeantwoordenVerwijderengrts, Tom