Waar is de tijd dat wij SBTRKT kenden als een obscure Londense producer met een leuk masker, vernieuwende instrumentale elektronische tracks en opmerkelijke remixen? Er was zelfs een tijd dat niemand zijn naam wist!
"Tempus fugit!", want de tijd waar ik over spreek is was amper een half jaar tot hoogstens een jaar geleden. Ondertussen heeft Aaron Jerome een erg succesvol debuutalbum gereleaset, inclusief de grote doorbraakhit Wildfire (feat. Little Dragon). De basis van SBTRKT's aanhang ligt in de eerste plaats uiteraard in het Verenigd Koninkrijk, maar op de tweede plaats staat raar maar waar ons kleine Belgenland. Nadat de AB Club snel uitverkocht werd, sneuvelde ook de Box en uiteindelijk was enkel de grote zaal ruim genoeg om de meute fans te kunnen ontvangen. Een kleine inschattingsfout van de organisatie, want als Studio Brussel iets hypet, komt daar veel volk op af.
Als voorprogramma kregen we de Engelse dj Becoming Real voorgeschoteld. Een mix van grime, dubstep, r&b en andere elektronische invloeden. Zijn stijl ligt in feite niet zo ver van die van SBTRKT zelf. Hij slaagde er meteen in de zaal in beweging te krijgen met opzwepende beats en door zelf het goede voorbeeld te geven. Ook al duurde het maar een dik half uur, volgens mij was Becoming Real na zijn set uitgeput van zijn eigen hevig schokkende maar erg aanstekelijke moves. Of denk ik dat enkel omdat hij er anorexia-achtig mager uitzag? Hoe dan ook, een goede opwarmer, met veelbelovend materiaal.
Bij de aanvang van het hoofdoptreden kreeg het publiek meteen een lofbetuiging van Jerome. Het concert in de AB was namelijk het grootste van de Europese tour. Hij mocht dan ook tot zijn eigen verbazing vaststellen dat hij 'big in Belgium' is. Onze protagonist stond trouwens niet alleen op de planken, hij had zanger Sampha meegebracht. Voor degenen bij wie deze naam geen belletje doet rinkelen: het is de sympathieke heer, die met zijn prachtige James Blake-achtige stem de meeste nummers op het debuutalbum heeft voorzien van vocals. Helaas, maar uiteraard niet onverwacht waren Yukimi Nagano van Little Dragon (te horen in Wildfire) en Roses Gabor (te horen in Pharaohs) niet meegekomen. Een van de typische nadelen aan een producer-artiest.
Tussen knallers als Hold On, Pharaohs en het geweldige Never Never bacht SBTRKT ook af en toe een instrumentale track, waaronder het fenomenale Ready Set Loop. Dit is zonder twijfel een van de betere nummers, maar helaas vrij onbekend en onbemind, wat duidelijk te merken viel aan het quasi-stilvallende publiek (ondanks een schitterende live-versie). Daarnaast was het ingetogen Trials Of The Past absoluut een hoogtepunt. Sampha bleek ook live zijn vocale eer met verve te kunnen verdedigen en daarnaast behoort ook het hanteren van de stapel elektronica die op de tafel was uitgestald tot een van zijn voorname vaardigheden. En ondanks het ontbreken van de zangeres werd Wildfire toch een erg mooie afsluiter, doch zwakker dan de nummers waar Sampha echt zijn ding kon doen. Het is duidelijk dat er een hij en Jerome erg goed kunnen samenwerken en hun energie straalde dan ook op het publiek af (vooral Sampha is een echte entertainer), dat zit dus best wel goed voor de rest van de tour.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten