In 2009 deed de Britse exentriekeling Patrick Wolf mijn mond openvallen met het fantastische album The Bacelor, de oorspronkelijke opvolger The Conqueror is er helaas nooit gekomen. In de plaats komt op 20 juni Lupercalia uit, via Hideout (Mercury Records).
Lupercalia verwijst naar het oude Romeinse feest, dat in de Lupercal-grot werd gevierd. Volgens de legende werden Remus en Romulus (de stichters van de stad Rome) hier door de wolvin opgevoed. En de link van Lupercalia naar 'lupus' (latijn voor ...), en van lupus naar Wolf is snel gemaakt. Hoe dan ook, verwijzen naar Romeinse mythologie is altijd een pluspunt.
Het vijfde album van Patrick is in tegenstelling tot The Bachelor niet 'self-funded', nochtans was dat project best succesvol, maar misschien is het toch net iets comfortabeler voor een muzikant om onder de vleugels van een groot label te zitten. De vraag is natuurlijk of dit ten koste ging van de muziek. Lupercalia klinkt misschien wel iets toegankelijker en braver dan haar voorganger, maar voor de rest hoor ik toch vooral Patrick Wolf zijn eigen ding doen.
Toch kan de ommezwaai van vrij een donker album naar deze opengebloeide parel sommigen moeilijk vallen. Ikzelf kijk eerder naar dit album als een terugkeer naar de romantische periode van de 19de eeuw. Lupercalia is een plaat waar de liefde en het grootse gebaar van afspringt, een romantisch meesterwerk, zonder gebonden te zijn aan de enge grenzen realiteit. De eerste briljante single Time Of My Life liet dit al vermoeden, maar de tweede single The City, verwarde me wat, deze opener verschilt dan ook erg van de rest van de nummers, met haar saxofonen en al die gekke losbandigheid. De rest van het album steunt vooral op strijkers, maar daar blijft de orchestratie natuurlijk niet bij. Wolf durft best een half orkest in te zetten.
To the point dan maar: Lupercalia is wederom een uitstekend Wolf-album naar mijn mening, doch kan het niet tippen aan The Bachelor, maar smaken verschillen. Mijn favoriete nummer is zonder twijfel Together, het enige dummer waar er echt wat elektronica en een beat inzit, bovendien voorzien van een bijzonder mooi refrein. Daarnaast heb ik ook een zwak voor het meeslepende Slow Motion en het bloedmooie .Armistice Ik moet toegeven dat ik lichtjes zwaar verslaafd ben aan Wolf's stem, zodat deze review misschien niet geheel objectief is, maar muziek beoordelen is nu eenmaal nooit een kwestie van objectiviteit.
Patrick Wolf komt naar Pukkelpop, dus wee u, indien u geen tickets heeft. Ik kan niet wachten om deze prachtige muziek live te horen.
Tracklist:
1. The City (2e single) 4:12
2. House (3e single) 3:31
3. Bermondsey Street 3:25
4. The Future 2:54
5. Armistice 3:29
6. William 0:50
7. Time Of My Life (1er single) 4:20
8. The Days 4:53
9. Slow Motion 5:10
10. Together 4:40
11. The Falcons
Patrick Wolf - Together by Di69
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten