Het Amerikaanse trio Dream Affair brengt met debuutalbum Endless Days een niet te negeren bijdrage aan de geweldige muziekscene van Brooklyn. Sinds 25 mei is de digitale download beschikbaar, op 27 juni komt het album uit als LP via het Italiaanse Avant! Records (Cult Of Youth,...).
Zoals zovele Brooklynite-groepjes werd Dream Affair eerst ergens anders opgericht, namelijk in Phiadelphia. Het was aanvankelijk zelfs een guitar based solo-project van frontman Hayden Payne, maar later kwamen Abby Echiverri (synth, vocals) en Frank Deserto (bass) erbij. Nog niet zo lang geleden schreef ik over Selebrities (eveneens uit Brooklyn), en over hoezeer zij me aan een Engelse band deden denken. Ik kan net hetzelfde over Dream Affair zeggen, en dat ligt niet in het minste aan de invloed van de twee nieuwkomers. Hoe dan ook de link met The Cure, Depeche Mode en Joy Division is erg duidelijk, DA is een new wave/cold wave band in hart in nieren, en de vocals van Payne lijken zelfs op die van Robert Smith.
Endless Days opent met de titeltrack (zie de video beneden), opvallend is de gitaarpartij die wat doet denken aan Principe Valiente. Ook in het fantastische Silent Story kreeg de gitaar een vooraanstaande rol, samen met de strakke drummachine en de nochalantie van Payne is dit waarlijk een 80's meesterwerk. Verder laten Echiverri en Deserto zich in het magistrale 405 en het begeesterende Apology van hun beste kant zien, met respectievelijk hemelse synths en een wondermooie bass. Echt heel orgineel is het uiteraard niet, zo teruggrijpen naar de 80's. Maar Dream Affair doet het wel op een zéér geslaagde wijze. Ik zou het zelfs een amelioratie durven noemen.
Lucid is een echt curiosum, de intro en achtergrond zijn immers fraaie staaltjes Belgische new beat of Acid house. Het doet me alvast er veel aan de legendarische new beat sensatie Amnesia denken. De zang wordt deze keer door Echiverri verzorgd, en ik moet toegeven dat het niet zo goed werkt als het fraaie exemplaar van Payne. Als backing vocaliste mag ze er nochtans wel wezen. Gelukkig maakt de muziek veel goed. De laatste drie nummers zijn wederom stuk voor stuk schitterend, daar waar No Use Hiding en Until The Fall voor een strak tempo kiezen, doet afsluiter Parting het langzaam aan, met een minimum aan vocals en een maximum aan wondermooi gitaarwerk.
Endless Days is met voorsprong het beste album van de week, en levert weer een bewijs dat je niet Brits hoeft te zijn om een fantastische Engelse plaat te maken.
Tracklist:
1. Endless Days
2. Silent Story
3. Drifting
4. 405
5. Apology
6. Lucid
7. No Use Hiding
8. Until The Fall
9. Parting
Download deze track gratis via Bancamp.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten