Onze zwarte halfgod, inderdaad Kele Okereke, is zoals u waarschijnlijk al weet, bezig met zijn soloproject Kele. Eerder dit jaar kregen we de eerste single Tenderoni al voorgeschoteld, en dat was een uitstekend voorsmaakje van wat ons te wachten stond. Zijn album, The Boxer is vandaag gereleased.
Vrees niet, Bloc Party is niet opgehouden te bestaan maar nu is het dus eventjes solo-tijd. En natuurlijk zijn alle ogen gericht op de sympathieke Afro-Anglicaan, hoewel gitarist Russel Lissack ook een verdienstelijk album uitbracht onder de naam Pin Me Down (samen met Milena Mepris).
Tenderoni voorspelde al dat The Boxer veel meer electro zou bevatten dan we van Bloc Party, dat toch vooral een rockband is, gewoon zijn. Hoewel Intimacy(2008) ook wel een zekere electrotendens vertoonde.
Keiharde electro
Onze vermoedens bleken dan ook uit te komen. Opener Walk Tall is zelfs héél elektronisch, met haar zware kettingzaagmelodie die Kele's stem naar de achtergrond verdringt. Een erg heavy introotje dus.
On The Lam is ook keiharde electro, maar iets subtieler. Het is een geniale song, en voor mij de absolute toptrack van dit album. Kele's stem is een beetje vervormd, maar dat stoort niet. Op zo een nummer ga ik uit de bol, en u ook (géén vraag).
Dit hoogtepunt blijft ook verder duren tijdens de single Tenderoni, een fantastisch nummer, opzwepend, beklijvend, spannend.
Emotioneel gekweel
Tot zover het eerste hoogtepunt. Ik ben iets minder enthousiast over The Other Side, het is wel een goed nummer, maar niet van het zelfde niveau als het voorgaande. Kele gaat iets meer de etnische toer op, met koebel en al...
Everything You Wanted is een(ondanks de stevige beat) trager nummer. Soms is het wat slordig geproducet. Maar Kele's stem lost dat makkelijk op met wat emotioneel gekweel.
Als je die beat weglaat dan krijg je het eenvoudige New Rules. Er is geen krachtig gezang te horen. Enkel wat gefluister en cello's à la pizzicato (niet met de strijkstok maar met de hand bespeeld).
Ook op Unholy Thoughts wordt de electro achterwege gelaten, dit prachtig indienummer kan mij erg smaken.
Maar dan komt de drang naar elektronica terug naar boven. De eerste helft van Rise klinkt wel heel erg zoals Intimacy. Maar in het tweede deel wordt het weer een keihard electrofeestje. Heel erg goed gedaan.
Trance?
All The Things I Could Never Say is weer rustiger, zelfs ambient, toch wel heel anders dan wat ik tot nu gehoord heb, maar zeker niet slecht.
In tegenstelling tot de afsluiter Yesterday's Gone die ik toch niet helemaal begrijp. Het is een soort trance, met iets dub-achtigs. Not my cup of tea.
Al bij al is The Boxer een prima album op een paar zwakke momenten na. Maar dat het beter dan Bloc Party is zal u mij niet horen beweren. Toch een meer dan verdienstelijke solo-poging van meneer Okereke.
Trouwens, indien u een taalpurist bent, ik weet dat electro in het Nederlands met een k is. Maar elektro is een term voor idioten.
Tracklist:
1. "Walk Tall"
2. "On The Lam"
3. "Tenderoni"
4. "The Other Side"
5. "Everything You Wanted"
6. "The New Rules"
7. "Unholy Thoughts"
8. "Rise"
9. "All The Things I Could Never Say"
10."Yesterday's Gone"
11."Meet Me In The Middle"
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten