Frànçois And The Atlas Mountains zijn de laatste jaren uitgegroeid tot een van de belangrijkste indiebands van Frankrijk. Sinds 2010 is het viertal (Frànçois Marry + Amaury, Gerard en Pierre) gehuisvest onder het befaamde platenlabel Domino, daarmee is het nieuwe album E Volo Love meteen goed voor de allereerste Franstalige release van dit label.
Niet alle songs op E Volo Love zijn evenwel Franstalig. Hoewel Frankrijk (met name Bordeaux) een belangrijke uitgangsbasis blijft voor de bandleden, voelt Frànçois zich evengoed thuis in Bristol en Glasgow (Gerard is trouwens een Schot). De Engelse indiepop is dan ook onmiskenbaar een grote inspiratie geweest voor de band. Volgens Facebook rijken hun invloeden van Camera Obscura, Velvet Undergound en Françoise Hardy tot Johann Sebastian Bach en Gustav Mahler. Van de invloed van die laatstgenoemden is nu wel niet overdreven veel te merken, maar ik wil het best van ze aannemen. Met de Schotse groep Camera Obscura hebben ze overigens ongetwijfeld de beste band, gezien ze er in 2009 en 2010 mee getoerd hebben. Iets wat hen misschien wel meer naar de dreamy indie pop heeft doen bewegen in het nieuwe album, dat eveneens in 2010 tot stand kwam.
E Volo Love kwam al in oktober 2011 in Frankrijk uit, maar de internationale release is gepland voor 23 januari 2012. Voor het eerst heeft de band wat Afrikaanse invloeden toegelaten, wat meteen duidelijk wordt in opener Les Plus Beaux. Deze tropische geluiden blijven echter vrij beperkt. Frànçois moet het vooral hebben van zijn nonchalante stem die constant van het Engels (inclusief een erg charmant Frans accent) naar het Frans overschakelt. De grootste troef vindt ik nochtans de zeer romantische popmuziek die E Volo Love overspoelt. In dat opzicht is de gelijkenis met Camera Obscura duidelijk - of wie weet zit de hoog-romantische stijl van Mahler hier wel voor iets tussen. Songs als Azrou Tune en City Kiss zijn alleszins ideaal voor een heerlijke zondagnamiddag, liefst in het gezelschap van een geliefde.
Er zit iets ondeugend aan Frànçois And The Atlas Moutains wat de muziek erg fris en verleidelijk maakt. Het gematigde gebruik van elektrische gitaren met andere semi-psychedelische elektronische effecten (Slow Love is hier een goed voorbeeld van) maken het geheel zeer interessant, maar ook de (relatief) eenvoudigere tracks zijn de moeite. Frànçois heeft met zijn vijfde album sinds 2004 een nieuw hoogtepunt bereikt. E Volo Love is een zéér mooi begin voor 2012. Als kers op de taart kan u deze Fransoos en zijn Atlasgebergte op 12 mei gaan bekijken op Les Nuits Botanique in Brussel.
Tracklist:
01. Les Plus Beaux
02. Muddy Heart03. Edge Of Town
04. City Kiss
05. Azrou Tune
06. Buried Treasures
07. Cherchant Des Ponts
08. Slow Love
09. Bail Eternel
10. Piscine
11. Do You Want To Dance
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten