Twin Sister @ Botanique op 15 november 2011

Het was gisteren een drukke dag voor liefhebbers van indiemuziek. In de Trix speelde Girls, Customs trad op in de AB, en Casiokids, The Wombats en Twin Sister in de Botanique. Uiteindelijk viel mijn keuze op Twin Sister, ongetwijfeld de minst bekende band van de mogelijkheden, maar ook absoluut een van de beste (naast Girls). Dat gevoel kreeg ik toch nadat ik eerder deze herfst dolverliefd werd op hun fantastische debuutalbum, niet dat ik daarvoor geen fan was, maar In Heaven is toch wel een verdomd goede plaat.

Twin Sister had Holiday Shores meegebracht, een viertal uit Tallahassee, de vaak over het hoofd geziene hoofdstad van Florida. De zanger excuseerde zich stuntelig wegens zijn ziekelijke toestand, waardoor zijn stemgeluid niet echt fraai klonk. Het is nog maar de vraag of de vocals in andere omstandigheden wel hadden voldaan, deze band kan duidelijk een betere zanger gebruiken. Maar afgezien daarvan viel het best mee. De band heeft een nogal expliciete voorkeur voor erg psychedelische rock. Iets wat behoorlijk slaapverwekkend kan zijn, zeker als de songs lang aanslepen (wat meestal het geval was). Toch brachten ze een paar goede nummers, met interessante structuren en ingewikkelde melodieën. Maar dat het beter kan, bleek duidelijk uit de gezapige reactie van het publiek.

Twin Sister kreeg uiteraard een pak meer applaus. Het Brooklynite groepje rond zangeres Andrea en gitarist Eric deed dan ook erg hun best om een geslaagd optreden te geven. Ik moet eerlijk toegeven, het was heel erg goed, en zelfs stukken beter dan verwacht. Hoewel de Witloofbar van de Botanique vrij koud was aangezien iemand een deur of raam had opengezet zorgde Twin Sister voor een erg warme en groovy sfeer (het deed wat denken aan de clip voor Bad Street). Er werd gedanst, meegezongen, geglimlacht en geapplaudisseerd. Zowel Eric als Andrea hebben een zeer bijzondere stem, die ook live zich verrassend aangenaam tot ons gehoor wenden. Samen met een vrij uitgebreide instrumentatie (met erg bekwame muzikanten) was dit een zeer overtuigende uitgangspositie.

De band heeft niet extreem lang gespeeld, en bracht evenmin een bisnummer. Maar we mogen allerminst klagen. Vanaf het begin tot het einde bracht Twin Sister haar beste songs op een verrukkelijke manier. Bad Street, Gene Ciampi, Kimmi In A Rice Field en vele andere uitstekende nummers klonken live super. Zeker in combinatie met de chill-funk-achtige sfeer, die de Andrea met haar enorme ogen en haar schattige witte tenue (ze leek wel een lammetje) en de andere muzikanten creëerden. Een mooi moment was toen de band Eric en Andrea verlieten opdat ze samen twee rustige nummers konden brengen, de schoonheid van hun stem werd hierbij extra in de verf gezet. Zoals verwacht was het laatste nummer, het geweldige All Around And Away We Go, een absoluut hoogtepunt.

Twin Sister verbaasde enorm positief. Deze band is dus niet alleen in staat om een fantastisch album te maken maar eveneens een heel goed optreden te geven. Dat is een bewonderenswaardige eigenschap. Vandaag staat de band in Parijs, en daarna gaat hun Noord-Amerikaanse tour van start. Het ziet er dus niet snel naar uit dat we nog snel de kans zullen hebben om deze band in België te zien, maar indien ze hier volgend jaar terug staan, kan u alleen maar aanraden om te gaan luisteren.