Het moet van Down The Way - het laatste album (2010) van Angus & Julia Stone - geleden zijn dat ik nog zo een mooi folk album gehoord heb. Of vergeet ik daar even Helplessnes Blues van Fleet Foxes (2011)? Hoe dan ook, het debuutalbum Forever So (uit sinds 21 oktober via Liberation)van Husky is adembenemend.
Deze jonge band uit Melbourne rond frontman Husky Gawenda staat op het punt van een doorbraak. In Australië wonnen ze al een Tripple J (de Australische Studio Brussel) award, dat gepaard gaat met de nodige populariteit aldaar. Maar de rest van de wereld zal snel volgen. Meer nog, voor mijn part mag Husky samen met Fleet Foxes om de titel van het beste folkalbum van 2011 strijden.
Hoewel ook pianist/keyboardist Gideon Preiss en bassist Evan Tweedie voor de vocals zorgen, is de sound van Forever So absoluut top dankzij de bloedmooie stem van Gawenda. Le nouveau Angus Stone est arrivé! Nu, zonder de hemelse instrumentatie, waarbij we drummer Luke Collins niet mogen vergeten stond de band natuurlijk nergens. Het is die mix van harmonische vocals, Gawenda's stem en prachtige indie folk gitaren die de plaat zo goed doet klinken.
Als u al niet verkocht bent bij opener Tidal Wave, dan is dat zeker het geval met de fantastische single History's Door. Als u echter toch niet overstag gaat, kent u werkelijk niets van indie folk. Met deze uitspraak wil ik u uiteraard niet wil beledigen, maar u simpelweg op uw flagrante gebrek aan smaak wil wijzen. Nee, een belediging zou een stap te ver zijn, zelfs voor een muziekbarbaar als u. De Grieken wisten het al, van de Barbaroi moet je geen cultureel appreciatievermogen verwachten. Dat waren nog eens tijden! Van indie folk uit Australië was er toen nog geen sprake, dat kan ik u wel verzekeren, laat staan van een niveau als op Forever So. Toen luisterde men nog naar Orpheus en Pan. Maar mythische wezens en halfgoden hebben we vandaag niet meer nodig om ons te betoveren, daarvoor is een geweldige Australische band voldoende.
Er staan dertien wondermooie folk songs op dit album, maar eentje steekt er toch bovenuit: Hunter. Een geniaal meesterwerk waar mijn lof enkel tekort aan kan doen. Daarnaast ben ik ook helemaal ondersteboven van Dark Sea, The Woods en het sobere Don't Tell Your Mother. Maar goed, als men mij laat begaan kan ik hier nog uren niets dan positieve dingen schrijven over het album. En dat wil u uiteraard liever niet. Ik kan enkel stellen dat Husky voor mij dé ontdekking van het jaar is: luister naar het album en bevestig mijn euforie. Of sterf. Grapje. Misschien. Haha. Veel te korte zinnen. Sorry.
Tracklist:
1.Tidal Wave
2.Fake Moustache3.History’s Door
4.The Woods
5.Hunter
6.Dark Sea
7.Forever So
8.Animals & Freaks
9.Instrumental
10.Hundred Dollar Suit
11.How Do You Feel
12.Don’t Tell your Mother
13.Farewell (In 3 Parts)
Hunter:
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten