Engeland overweldigt ons dit voorjaar met lichtelijk tot zwaar geniale indie albums. Vooral haar jonge rockbands doen het uitstekend. Zo ook de Londense formatie Chapel Club. Lewis Bowman (vocals), Michael Hibbert (gitaar), Alex Parry (gitaar), Liam Arklie (basgitaar) en Rich Mitchell (drums) brengen vandaag, 31 januari 2011 hun debuutalbum Palace uit bij het grote Polydor Records (White Lies, La Roux, James Blake, naast vele andere goede tot zéér slechte artiesten).
Chapel Club is al bezig sinds 2009 (eerste release), maar kwam pas echt in mijn vizier met hun fantastische Wintering EP van december 2010. Toch was ik nog steeds erg verbaasd toen ik Palace te horen kreeg, zoiets goed had ik niet verwacht...
Het album tilt mijn respect voor deze band serieus de hoogte in. Terwijl ze op het eerste gezicht een eenvoudige indie rock band leken maakt Palace duidelijk dat zij zich moeiteloos van de massa weten te onderscheiden. Enerzijds doen ze me wat denken aan White Lies, maar al snel maken hun gitaren een andere kant zichtbaar, meer bepaald een schitterende shoegaze-kant. Luister bijvoorbeeld eens naar The Shore -overigens hét hoogtepunt van het album- en u merkt een combinatie van dream pop (een beetje Beach House op haar wildst) en Slow Dive gitaren.
Zo een combinatie, dames en heren, is onbetaalbaar mooi.
Mijn eerdere vergelijking met White Lies ligt, naast het grootste gitarenspel, ook aan Bowman's vocals die soms een subtielere -ietwat minder emotionele- versie van Harry Mcveigh (frontman van White Lies). Al gaat het evengoed soms de kant op van Victoria Legrand van Beach House. Chapel Club slaagt er in feite in om het beste van beide bands samen te smelten, en dat op een eigen en geniale manier.
De virtuoze gitaristen kennen hun vak als geen ander, in de up tempo nummers zoals Fine Light trekken ze resoluut hun stoute kleren aan à la A Place To Bury Strangers. Ze spelen ruw, wild maar ook episch en bloedstollend mooi. Ook in de dream pop nummers eisen Alex, Michael en Liam vaak een hoofdrol op.
Chapel Club kent ongetwijfeld vele invloeden, maar ze maken duidelijk hun eigen muziek, en ze doen dat met een grote passie. Dankzij die passie kan ik u onverbloemd mededelen dat Engeland een nieuw kroonjuweel heeft.
Chapel Club treedt op 1 april op in de AB, helaas dezelfde dag als de machtige Patrick Wolf (in de Botanique), anders was ik er zeker bij geweest!
Tracklist:
1. “Depths”
2. “Surfacing”
3. “Five Trees ”
4. “After the Flood”
5. “White Knight Position”
6. “The Shore”
7. “Blind”
8. “Fine Light”
9. “O Maybe I ”
10. “All the Eastern Girls”
11. “Paper Thin”
The Shore
Fine Light
Geen opmerkingen:
Een reactie posten