zaterdag 31 juli 2010

Strand Of Oaks - Pope Killdragon


Hoewel ik Joanna Newsom's Have One On Me nog steeds het beste album van dit jaar vind ben ik meestal niet zo te vinden voor rustige en trage folk, pop of rock muziek (ook wel slowcore). Als ik dan toch iets van dergelijke aard beluister dan moet het meteen gigantisch goed zijn. Beste lezers, ik kan u verzekeren, Strand Of Oaks is gigantisch goed.

SOO is de band of zeg maar project van Tim Showalter, een Americana-Amerikaan uit Kill-a-deplhia. In 2003 beleefde onze held een waar droomjaar, zijn huis brandde af en zijn verloofde ging van hem lopen (hoera!). Dakloos en alleen begon Showalter akoestische muziek te maken -zoals het hoort in het daklozenwereldje- op een bankje in het park. En Strand Of Oaks was geboren.
Na een succesvolle debuutplaat (Leave Run) is Strand Of Oaks er eind deze maand (juli) met Pope Killdragon.
Leave Run was een vtij autobiografische plaat, de nieuwe is dat allerminst. Showalter beseft dan ook dan een man niet kan blijven melken over zijn miserie, in tegenstelling tot anderen (EELS!). Hij is dan ook ondertussen getrouwd en blijkt al lang geen bedelaar meer te zijn, hoewel zijn hippie/rock-looks anders doen vermoeden (hij lijkt wel op dat sympathieke tuig van The Magic Numbers)

Pope Killdragon is een fantastisch stukje slowcoustic. Strand Of Oaks vertelt ons verhalen over verzonnen personages, het doet soms zelfs wat fantasy aan, wat wil je met zo een titel. Toch is de muziek vrij sober, men heeft wel geen bang om hier en daar elektronische elementen te gebruiken maar de akoestische gitaar blijft de hoofdmoot uitmaken.
Het epos begint met het korte en instrumentale West River om dan echt van wal te gaan met Kill Dragon, we gaan op drakenjacht (of toch niet). Het is een aardige song maar slechts een voorbode van het moois dat u te wachten staat. Deze pracht kan men direct in Sterling vinden, een verzinsel over de Kennedy-familie zo blijkt. Maar wat doen de lyrics ertoe? De Bon Iveriaanse schoonheid van Showalter's stem is wat echt telt. "I Saw Him Coming" striemt als een mantra uit zijn keel, honderd maal, en elke keer even ontroerend.


Ook Bonfire is een beauty, de synths spelen daar een zekere rol in, maar verwacht geen 80's disco, eenvoudige schoonheid is een kernwoord. Tel daar een cello bij en je krijgt Alex Kona waarna de rust overboord wordt gegooid met het ruige instrumentale tussenstuk Giant's Despair.
De LP sluit af met een geweldig quattro waarvan Last to Swim zeker het hoogtepunt is, maar Daniel's Blues doet amper onder. De titeltrack beëindigt met verve deze hoogvlieger.

Na zo een slowcore folkplaatje is het tijd voor iets levendiger, nogmaals, de nieuwe Arcade Fire! Of waarom niet het geweldige debuut van surf rock groepje Best Coast (Crazy For You). Maar voordat we Strand Of Oaks afsluiten: kijk nog eens goed naar de prachtige cover. Ik weet niet wat het juist moet voorstellen maar ik gok een middeleeuwse afbeelding van de verpersoonlijking van de pest. U merkt het al, ook al zwijgt hij over zijn eigen miserie, een vrolijke plaat is het in elk geval niet. En misschien maar goed ook.

Tracklist:

1. West River
2. Kill Dragon
3. Sterling
4. Bonfire
5. Alex Kona
6. Giant’s Despair
7. Daniel’s Blues
8. Last to Swim
9. Walking
10. Pope Killragon




Download: Sterling mp3

vrijdag 30 juli 2010

Klarafestival van Vlaanderen en Brussel - The Mahler Connection.


In September, mijne beste dames und heren, is er een geweldig festival, een van de beste van België, maar waarschijnlijk niet een zoals u verwacht.
Ik heb het over het Klarafestival, ook wel het Festival van Vlaanderen Brussel genoemd. Elk jaar organiseert de klassieke radio-omroep dit Kulturfestival met grote K. En de editie van 2010 staat natuurlijk in het teken van Gustav Mahler, het is immers het Mahlerjaar, dit "jaar" spreidt zich over het seizoen 2010-2011. Maar goed, Klara gaf het gebeuren de titel: The Mahler Connection. Buiten de verplichte Mozart en Beethovenconcerten kan u dus vooral Mahler's werk gaan bewonderen. Het hoogtepunt van de festiviteiten is ongetwijfeld Mahler's tweede symfonie, uitgevoerd door het Rotterdamse Philharmonisch Orkest (het tweede belangrijkste orkest van Nederland) onder leiding van de jonge rising star Yannick Nézet Seguin. Zij worden ondersteund door het Gentse Collegium Vocale, zonder twijfel het beste koor van ons land maar ook ver buiten onze grenzen is hun reputatie bijzonder hoog. De Britse Kate Royal (sopraan) en Russische Ekaterina Gubanova (mezzosopraan) nemen de glansrollen voor hun rekening.
Mahler 2 is naar mijn bescheiden mening zijn beste symfonie, erbij zijn is dus de boodschap!

link: http://www.klarafestival.be/nl/concert/mahler-2


De finale van Mahler 2 door het Koninklijk Concertgebouworkest onder leiding van Bernard Haitink.

Voor hét Mahler-gebeuren moet u echter in Amsterdam zijn, het Koninklijk Concertgebouworkest brengt u het hele seizoen al zijn symfonieën. Het toppunt is Mahler 9 onder leiding van Bernard Haitink, de meest legendarische Mahler-dirigent van onze tijd. Naar het schijnt was het hele concertgebouw bijna helemaal uitverkocht in twee dagen, dat is ongezien snel voor een klassiek concert dat pas een jaar later plaats vindt, er zijn echter nog een paar plaatsen vrij.

link: http://www.concertgebouworkest.nl/page.ocl?pageid=101&mode=&version=

Naast de vele andere evenementen van het festival lijkt me vooral Club K erg leuk. Dit is een feestje in Club K-NAL, een van de hipste van Brussel, maar dan met klassieke muziek, een concert van pianist Uri Caine en afgesloten met een danceparty onder leiding van Shameboy.

link: http//www.klarafestival.be/nl/concert/club-k



Over Shameboy gesproken. Het Klarafestival organiseert ook een remixwedstrijd, u mag uw eigen remix van Mahler 2 doorsturen, de winnaars worden bekend gemaakt op Club-K.

Link: http://www.klarafestival.be/nl/remix

Ook Shameboy maakte al zijn eigen Mahler Remix en noemde deze Resurection.
U kan ze hieronder beluisteren én downloaden.

SHAMEBOY - Resurection (Mahler Remix) by wieni

Festivalprogramma: http://www.klarafestival.be/nl/kalender
Meer info: http://www.klarafestival.be/nl

woensdag 28 juli 2010

The Conquistadors - Citiscapes


Het Fins-Latijns-Amerikaans trio The Coquistadors zullen sommigen onder u plezieren anderen trekken hun neus op voor de pop-rock met een snuifje glam van deze gemaskerde helden. Want gemaskeerd, dat zijn ze immer und überall.
Citiscapes heet hun tweede telg, het is alreeds uit van eind mei, maar zelfs freaks als mezelf lopen soms wat achter.

Als u naar de sound en frontman van The Conquistadors luistert dan begrijpt u waarschijnlijk waarom ik hen een Depeche Mode-band noem. Ze doen me ook denken aan het Duitse De/Vision, maar hier is geen duister kantje te bespeuren.
Voor de liefhebbers van het genre is dit dan ook een goed album, al is het misschien wat té licht. Ze verrassen me niet echt en het originele ontbreekt een beetje van tijd tot tijd. Maar dat overvalt me wel vaker bij popmuziek.
Doch, het blijft een fraaie zomerplaat. Doch Doch Doch. Ik hou van Doch. Bovendien is de titel track toch wel een pareltje van nostalgie-gejank.
Mijn muzikale inspiratie trekt precies niet op veel vandaag, dus zal ik het voor ons aller veiligheid hier maar bij houden.

EN VERGEET DE NIEUWE VAN ARCADE FIRE NIET TE LUISTEREN.

Tracklist:

01. Secrets (1000:1) 5:51
02. The Smoking Gun 3:58
03. Do You Know? (Part 1) 3:01
04. Do You Know? (Part 2) 3:53
05. Kill The Light 3:28
06. At The End 4:30
07. Desertscapes 1:18
08. Off The Rails 4:39
09. The Deserted 4:17
10. Feeding The Fire 4:47
11. Citiscapes 5:29



dinsdag 27 juli 2010

Kisses - People Can Do The Most Amazing Things EP


Het chill wave duo Kisses uit Lost Angeles is bij de pinken, zowat al mijn bloggende vrienden kregen van hun label een mail om hun nieuwe mini EP te promoten. En ook ik werd vriendelijk verzocht om People Can Do The Most Amazing Things aan u kenbaar te maken.
Daar heb ik uiteraard geen enkel probleem mee, Kisses levert immers een prachtnummer en daarbovenop krijgt men twee schitterende remixen aangeboden. Logo kent u misschien van de laatste Kitsuné compilatie.
Het Franse Maman records, ook het label van Clock Opera trouwens, biedt u bovendien de orginele versie aan als gratis download.

Moch u Kisses niet kennen, het duo bestaat uit Jesse Kivel (ook lid van Princeton, een andere aardige popband) en Zinzi Edmundson. Eerder dit jaar brachten zij al The Heart Of The Nightlife uit, een prachtig album waarvan vooral single Bermuda me bijblijft.

Tracklist

People Can Do The Most Amazing Things

-People Can Do The Most Amazing Things (DyE remix)

-People Can Do The Most Amazing Things (Logo remix)

Gratis download: People Can Do The Most Amazing Things mp3

zondag 25 juli 2010

Tears Run Rings - Distance


Ich bin wieder da! Na twee weekjes cultuur opsnuiven in Wenen, toch wel een van de mooiste steden ter wereld en het Habsburgse Hongarije ben ik bezig om een grote muziek-achterstand weg te werken. Tijdens mijn vakantie heb ik me vooral geamuseerd door de beste albums van het voorjaar nog eens te beluisteren. Maar er kwam ook wat nieuwe muziek aan te pas, en als er dan één album is wat ik jullie absoluut niet wil onthouden dan is het Distance van Tears Run Rings wel.

U kent dit bandje uit de West-Coast van de VSA waarschijnlijk niet, maar hun tweede album is een serieus zwaargewicht. Tears Run Rings maakt dan ook nog maar sinds een drietal jaren wondermooie dream pop en shoegaze.
Zij brengt ons met melancholische melodieën (mind the alliteratie!) naar de hoogdagen van de shoegaze in het begin van de jaren 90. De invloed van icoonband Slowdive is dan ook niet ver te zoeken.

Distance begint met het magische Happines 3, een intro van formaat die na 1min23 uw hart laat bloeden van schoonheid. Haal uw figuurlijke zakdoek maar boven.
Het iets levendigere Forgotten is ook erg oorstrelend en doet me ongelofelijk sterk denken aan het Souvlaki-album van Slowdive. Die hemelse gitaren en prachtige samenzang van Laura Walting en Matthew Bice maken mijn dag meteen goed. De echte shoegazeliefhebber moet hiervan gewoon kwijlen, kwijlen zeg ik u!
Met Reunion kiest men voor iets ruwere schoonheid, maar deze diamant straalt wel meer dan zijn geslepen variant. De titel-track brengt terug rust in uw ziel, tenminste totdat het einde de beruchte wall of sound op u afschiet.


Daarmee zijn de hoogtepunten nog lang niet gedaan, elk lied is pure schoonheid, maar tegen het einde bereikt die schoonheid toch wel zijn absolute maximum, Compromise nadert die top zeer nader. Maar de kers op de taart is zonder enige twijfel het sublieme Innocent. De prachtige lyrics en de geniale melodie vormen met de onmisbare gitaren misschien wel een van de best shoegazesongs ooit. Misschien is uw olifantenvel bestand tegen zo een wonder, mijn huid valt alleszins al snel ten prooi aan het kippenvelfenomeen.

Distance sluit af met Hapiness 4 maar de Japanse versie, die ik blijkbaar heb, bevat nog twee bonus tracks, Destroyer en Io, waarvan vooral die eerste de moeite waard is.

Het is me duidelijk, het is feest voor het shoegazegenre, want er is een nieuwe grootheid opgestaan. De muzikale waarde van Distance vind ik zelfs zo groot dat ze equivalent lijkt aan Souvlaki. En ik ben niet de enigste. Zo schreef Burningworld: "I know people throw this word away very carelessly these days but the fact of the matter is that "Distance" is a masterpiece."

Distance is nu al een van de beste albums van 2010, waar wacht u nog op? Misschien op de officiële release-datum, 24 augustus.

1. Happiness 3
2. Forgotten
3. Inertia
4. Reunion
5. Distance
6. Divided
7. Forever
8. Compromise
9. Innocent
10. Happiness 4

Bonus:

11. Destroyer
12. Io

Forgotten from Tears Run Rings on Vimeo.






Download: Innocent mp3

zondag 18 juli 2010

Porneon Dj Set 80's Flashback


Geachte lezers, excuses voor het gebrek aan posts deze week, ik kan u echter melden dat naar alle waarschijnlijkheid deze onverdraagzame leemte ook volgende week zal voortduren. Ik ben immers op avontuur.
Om uw honger toch enigszins te stillen bied ik u de zalige mix aan van de Turkse Dj Porneon. Zijn nieuwe "Porneon Dj Set 80's Flashback" brengt u een geweldige combinatie van 80's disco electro en synth pop van hedendaagse en hippe artiesten zoals Ali Love, Kavinsky, Sebastien Tellier, Goldfrapp, Jupiter, Den Haan, The Golden Filter e.a. geremixt door de besten van het moment.
U kan de mix, die één uur duurt, downloaden via Soundcloud.
Enjoy your summer, and let's disco.

01. Flashback - Kavinsky
02. Baby I'm Yours (Aeroplane Remix) - Breakbot
03. Diminishing Returns (Azari & III Remix) - Ali Love
04. Most Sexiest Music - The Millioners
05. Caught Up (Still Going vocal mix) - Crazy Penis
06. Kilometer (A-Trak Extended Dub) -Sébastien Tellier
07. Megatron Man (Hampus Drake Version) - Patrick Cowley
08. Seduction (Dave Aude Remix) - DJ Dan
09. One In A Million (The Sonixx Remix) - DatA
10. Stardust - The Golden Filter
11. Prison (D-Pulse Remix) - Space
12. A Love Feeling - Nightriders
13. Ari-es (Grum Remix) - Keenhouse
14. Flawless (Tobias Bernstrup Italo Remix) - Hard Ton
15. Vox Populi (Lifelike Treatment) - Jupiter
16. Scuola Radio Elettra - Rodion
17. Russian Boat Commander- Den Haan
18. Rocket (Grum Remix) - Goldfrapp





maandag 12 juli 2010

The Books - A Cold Freezin' Night.


De New York gentlemen van The Books hebben zopas hun vierde album, The Way Out, uitgebracht. Zowaar een erg leuk album, kijk alleen maar al naar de geweldige videoclip voor A Cold Freezin' Night. Zalig, ain't it?.

the Books - A Cold Freezin' Night from Paul de Jong / Nick Zammuto on Vimeo.

Zoë Keating - Into The Trees


Ze moet zowat het lelijkste kapsel ter wereld hebben maar oh wat een prachtige muziek schudt Zoë Keating uit haar cello.
Als u deze rosse rastadame uit San Fransisco voor het eerst zou bekijken zou u menen dat zij een dakloze drugsverslaafde is, maar in werkelijkheid is ze een veelbelovend avant-gardistische artieste. Met haar unieke techniek door vele stukje cellomuziek in laagjes op elkaar te plakken vormt ze erg ingenieuze composities.
Mevrouw Keating klasseert haarzelf onder de noemer klassieke muziek, toch zal haar nieuwe album, Into The Trees, ook de mensen die liever passen voor Bach en Brahms kunnen bekoren. Haar tracks doen immers erg modern aan, je kan het vergelijken met de betere hedendaagse filmmuziek. Men vindt haar muziek dan ook terug in meerdere soundtracks en samenwerkingen met andere artiesten zoals Amanda Palmer van The Dresden Dolls.
Ze laat alleszins duidelijk merken wat voor een fantastisch veelzijdig instrument de cello is. Dus mijn beste generatiegenoten met uw algemene vrees voor de klassieke pracht en praal, laat u voor een keer verleiden tot een bezoek aan de warme wereld van de cello, en hopelijk stoot u op een dag door tot de rest van onze geweldige muzikale erfenis.
Into The Trees is absoluut een parel, nu moet iemand mevrouw Keating nog vertellen dat ze haar hoofd beter niet gebruikt als cover-art, tenzij ze dit doet als contrast met de schoonheid van haar muziek, no offence.

Tracklist:

01 - Optimist
02 - Forest
03 - Escape Artist
04 - The Path
05 - Lost
06 - Hello Night
07 - Don't Worry
08 - Seven League Boots
09 - The Last Bird
10 - Flying & Flocking
11 - Optimist (live)




Download: Optimist mp3

Deastro - Mind Altar EP


Detroit, ooit Motor City en industriële hoofdstad van de wereld is vandaag de dag een place not to be. De industrie is vertrokken naar de lageloonlanden en de werkloosheid is enorm. Detroit is tevens de bakermat van Motown én techno-muziek. Maar vandaag lijkt het culturele verval van de stad even erg als de wegkwijnende industrie.
Toch mogen wij ons verheugen op muzikaal talent uit deze semi-apocalyptische metropool. Het solo-project van Randolph Chabot Jr., Deastro genaamd, verraste ons reeds vorig jaar met zijn internationaal debuutalbum Moondaggers. Vooral de legendarische titel van 'Daniel Johnston Was Stabbed In The Heart With The Moondagger By The King Of Darkness And His Ghost Is Writing This Song As A Warning To All Of Us' blijft ons bij, maar de muziek zelf is uiteraard ook uitstekend.

Ondertussen heeft Deastro weer wat nieuws in petto. Op 22 juni werd zijn Mind Altar EP digitaal gereleased. Hij had nochtans er net zo goed een album van kunnen maken. De EP bevat immers maar lieftst elf tracks, inclusief drie bonus tracks.
Net zoals Moondaggers is Mind Altar een prachtig voorbeeld van elektronische dream pop. Hij trekt het psychedelische en experimentele karakter van Moondaggers mooi door, maar de ondertoon is iets meer ambient. Vooral de bonus-tracks zijn dan weer iets levendiger (zeker het zalige Shield Whip).


U zal moeite moeten doen om een zwak punt in deze uitstekende EP te vinden, daarentegen kan men wel enkele hoogtepunten onderscheiden, titeltrack Mind altar, Pastor Kid Redux Edition, The Concept Of Land Ownership en Get Frostied zijn naar mijn bescheiden mening absolute sterkhouders.
Maar ook Divali (naar het hindoeïstische feestje) en het zware World Of Shadow zijn uitschieters.
Deastro maakt ook indruk met zijn prachtige cover art. Die van Mind Altar is ontworpen door Mike Cina, een veelgevraagd grafisch designer die naast Deastro's label Ghostly International ook Coca Cola, Pepsi, Mazda, HP en Fox Sports tot zijn opdrachtgevers mag rekenen.

U merkt het al, ik krijg geen slecht woord over mijn lippen. Geheel terecht. En dit is nog maar een EP,...wat gaat zijn volgende album dan wel niet geven?
Put your hands up for Detroit.

Tracklist:

01 Mind Altar
02 Genesis Weapon
03 Pastor Kid Redux Edition
04 Mowgli the Lynx
05 The Concept of Land Ownership
06 Divali
07 Get Frostied
08 World of Shadow
09 Shield Whip (Bonus Track)
10 Seven Fell From the Firmament (Bonus Track)
11 Orange Swimmer (Bonus Track)




Download: Mind Altar mp3

zondag 11 juli 2010

Dirty Projectors + Björk - Mount Wittenberg Orca


Hoewel Dirty Projectors' debuutalbum met lof overspoeld werd door zowat alle critici geef ik toe dat niet bepaald een fan ben van hun oeuvre. Toch wisten zij mijn welwillende aandacht te trekken met hun nieuwe project met niemand minder de koningin van Ijsland zelve, Hare Majesteit Björk.
Zij doopten hun liefdeskind Mount Wittenberg Orca, een album dat slechts zeven nummers telt.
DP stijgt met dit project een heel pak in mijn achting, Mount Wittenberg Orca is erg origineel, de instrumenten zijn voornamelijk zangstemmen, wat sehr cool klinkt. En als Björk er zich mee bemoeit, ook al is ze enkel te horen op On And Ever Onward en Sharing Orb, dan kan het niet meer stuk natuurlijk.
De backing vocals op No Embrace doen me trouwens enorm aan Joanna Newsom denken, prachtig.
Het album werd geïnspireerd door de Californische Mount Wittenberg, die volgens Google Earth vlakbij de Grote Oceaan ten noorden van San Fransico ligt.




Download: No Embrace mp3

donderdag 8 juli 2010

IWATSW - Holiday Trax1


I Was A Teenage Satan Worshipper (IWATSW) was een van de meest aangename verrassingen van dit voorjaar, hun derde album Strange Lights verdient dan ook de omschrijving subliem.
Ondertussen hebben deze Finnen een albumwaardig aantal nieuwe tracks vrijgegeven onder de collectieve noemer IWATSW Holiday Trax1. Voor zover ik weet is dit echter geen nieuw album, een EP met negen nummers is wel eerder uitzonderlijk.
Hoe dan ook, u kan Holiday Trax1 gratis downloaden op hun site: http://www.iwatsw.com/
U kan echter een vrijwillige bijdrage doneren.

IWATSW maakt unieke lo-fi electro pop met chill wave en andere elementen. Ideaal voor uw eigen holiday dus. Al bij All The Nice Places waant u zich dan ook op een Hawaiaans strand, voorzien van een mojito en omringd door vrouwelijk/mannelijk schoon. Met Dash X stijgt het tempo, tijd voor een beach party dus.
Raising Waves is waarlijk prachtige surfmuziek, de ongelofelijk mooie zang en oldschool gitaren doen denken aan Tame Impala versus Local Natives en Stornoway.
De vakantie vordert en de golven worden iets wilder, Riding Tsunami zorgt voor een stevig drum en gitaarspel dat er met glans in slaagt om een erg strak nummer voort te brengen.
Ook van ambient kennen de heren uit Helsinski blijkbaar iets, dat bewijzen ze met het wonderlijke Sleeping in the Sun. Het lijkt wel Gothic electro à la Salem of de geweldige gaze van het Duitse Neo(n) Eden. Zéér mooi!


Maar daarmee is de Scandinavische zomer in Hawaï nog niet ten einde, Visitors doet me denken aan Owen Pallett onder invloed van iets wat niet pluis is. Waikiki Airheads bevestigt verder enkel mijn vermoedens (over de locatie van deze vakantie) en is daarnaast een aardig nummer, maar zeker geen hoogtepunt.
Na dit feestnummer zorgt Who's Rocking My Dreamboat? voor een mooi staaltje elektrische dream pop gevolgd door afsluiter 1st of June, een ronduit formidabel nummer. Het doet wat tribal-achtig aan dankzij de afrika-drums en de zichzelf herhalende vocals, maar wat een absolute pracht.

Helaas blijkt nu dat ik de foute nummervolgorde heb gehanteerd bij mijn review, het kan me gelukkig geen **** schelen.

P.S.: Downloaden die handel!: http://www.iwatsw.com/

IWATSW verrast weeral met geweldige muziek, in het vervolg zal ik niet meer verrast zijn, ik verwacht enkel nog enorm hoge kwaliteit van deze superband. Het verbaast me enkel dat ze buiten Finland niet zo bekend zijn.

Tracklist:

1. 1st of June
2. Dash X
3. Raising waves
4. Waikiki airheads
5. Sleeping in the sun
6. Riding tsunami
7. All the nice places
8. Visitors
9. Who's been rockin my Dreamboat?


woensdag 7 juli 2010

Autolux - Transit Transit


In het verre Los Angeles bevindt zich Autolux, dit is geen upperclass autogarage, noch een marginale met een chique naam. Integendeel, Autolux is een trio dat zich graag bezondigt aan indie rock en dan vooral aan een soort arty shoegaze-variant daarvan, met wat invloeden van krautrock en dream pop. Zowel de twee heren als drumster Carla verzorgen de vocals.

Hun tweede album, Transit Transit, is gepland voor 3 augustus, en dat werd hoog tijd aangezien het debuut Future Perfect dateert van 2004. Maar kwaliteit vergt blijkbaar tijd bij deze groep. Bovendien bleven de groepsleden de afgelopen zes jaar niet stilzitten, zo schreven ze een toneelstuk en werkten ze mee aan muziek voor UNKLE.

Transit Transit
is een aardig plaatje geworden, de sound doet me ergens denken aan Radiohead, maar dan...anders, het is gereserveerder. De expressie van de frontman lijkt thans sterk op die van Thom Yorke.
Ze lijken aan de ene kant moeite te doen om ingetogen te blijven maar spelen toch met passie en van tijd tot tijd word er stevig gitaarwerk geleverd. De zachte shoegaze-stemmen maken de muziek toch immer kalm en deze samenzang klinkt erg arty en soms lijkt het ietwat vals, maat dat is slechts schijn. Om de een of andere reden doet Spots me zelfs aan John Lennon denken. Het sterkste nummer is voor mij part duidelijk Supertoys, maar ook afsluiterThe Science Of Imaginairy Soldiers mag er wezen.

Zoals ik al zei, een aardig album, maar u beluistert het best niet 's avonds, de kans dat u in slaap valt is niet onbestaande.






Download: Autolux - Supertoys mp3

Boys Noize Essential Mix by Hadrian Est Où?


Over een dikke maand begint Pukkelpop 2010, de 25ste editie belooft een echte feesteditie te worden en een van de acts die dat moeten waarmaken is onze sympathieke electronicus germanicus, Alexander Ridha, beter bekend als Boys Noize.
Een maand geleden bekende (met enige schaamte) een vriend van me dat hij eigenlijk de muziek van Boys Noize niet kent. Hierna beloofde ik plechtig hem te indoctrineren. BN is immers een van de belangrijkste en meest invloedrijke electro-artiesten van onze tijd. Om deze reden heb ik een mix gemaakt die een paar van mijn lievelingsnummers bevat. De tracks komen allemaal van de albums Oi Oi Oi en Power.

U hoort in volgorde:
1 Trooper
2 Nott
3 Oh!
3 Kontact Me
4 Frau feat. I-Robots
5 Lava Lava
6 & Down
7 Jeffer



Download: Hadrian Est Où? - Boys Noize Essential Mix mp3

dinsdag 6 juli 2010

Rock Werchter 2010: Zondag 4 juli


Iemand naar Rock Werchter geweest? Ik was het alvast niet van plan. Want als er één festival overrated is, dan is het Werchter wel.
Pokkeduur, vooral vaste waarden die het commercieel garant staan voor een zekere aantrekkingskracht bij het niet-zo-avontuurlijke festivalpubliek, en vol met muzieknoobs en tienermeisjes die eigenlijk enkel voor Greenday en Paramore kwamen. Gelukkig viel deze keer de 'Werchter-list-of-shame' goed mee, Milk Inc, Mika of Lady Gaga werden thuisgelaten. Maar de gedachte aan P!nk, die wel van de partij was, deed ons toch lichtelijk kokhalzen.
Desondanks weet Werchter toch wel enkele topacts aan te bieden, toevallig vooral op zondag dit jaar. En ook ik kon niet weerstaan aan de lokroep van Arcade Fire.


In een vijandige sfeer belandden ik en mijn partner-in-awesomeness, laten we haar mejuffrouw X noemen, na een niet voor publicatie vatbaar avontuur op de "heilige" wei van meneer Schuermans.
Het was inmiddels kwart na vijf. Net op tijd voor Vampire Weekend. Ze speelden een nagenoeg foutloze set en frontman Ezra Koenig was zijn übercharmante zelf. Hij maande het (na vier dagen blijkbaar behoorlijk uitgeputte) publiek meermaalsaan om te dansen (Alsof hij het moest vragen) en lulde wat subtiele smalltalk. VW is in amper twee jaar uitgegroeid tot een absolute topband. Na hun tweede ambum (Contra, januari 2010) is de hype nog eens enorm toegenomen. Op 9 juni kreeg het imago van deze band echter een lichte deuk, hun song, Jonathan low verscheen immers op de soundtrack van Eclipse, het laatste gedrocht van The Twilight Saga. Ok nee, dat telt misschien enkel voor mij.
Hoe dan ook, na hun uitstekende optreden zit hun imago wel weer snor.

Wat later, tijdens het souvenir-schooien en uitgeput op de grond liggen, pikten wij enkele liedjes van Dirty Projectors mee, voor velen een van dé revelaties van 2009, voor mij echter niet zozeer. Als laatste speelden zij Bitte Orca, best een goed nummer. Maar zoals ik al zei, een DP-liefhebber/kenner ben ik niet. Hoewel ik hun nieuwe project met Björk wel kan smaken.

En daar kwam het eerste dilemma van de avond: supergroep Them Crooked Vultures of Belgische trots Absynth Minded. Ik ben een grote Foo Fighters-fan en ik vind de TCV muziek wel aardig, maar ik had ze al op pukkelpop gezien (zij waren de surprise-act in 2009) en door toedoen van mejuffrouw X gingen we toch maar voor Absynth Minded, inmiddels al 3 keer gezien, maar ze blijven goed. Ik ben vooral een fan van hun rocknummers zoals I'm On A Plane, en in zo een enthousiaste Marquee moet je toch enige trots voelen om Belg te zijn.


Wij bleven echter niet tot het einde van de overigens uitstekende set. Als echte Arcade Fire fanaten besloten wij ruim op tijd een plek in de front stage te bemachtigen. Onze Canadese vrienden met Win Butler und das Weib Regina Chassagne voorop zouden ze immers het hoogtepunt van de dag moeten worden. Sinds 2007 heeft AF niets meer uitgebracht en hebben we ze dus niet meer live kunnen bewonderen. Nu hun derde album, The Suburbs, eraan komt (verwacht in augustus) werd het tijd voor een bezoekje aan toch wel het beste festivalland van het continent.
En ja hoor, Butler & co zorgden voor een arty spektakel van jewelste. De videobeelden op de grote schermen werden mooi bewerkt en op de achtergrond van het podium werd een groot scherm geplaatst dat de sfeer van elk nummer goed wist te vatten. Dat ging van nachtelijke autosnelwegen (Keep The Car Running) tot een pijporgel (Neon Bible). Arcade Fire zorgde voor meerde kippenvelmomenten en een dol publiek dat elke meezingtune (en dat zijn er enorm veel) meebrulde, uitgezonderd de erg saaie Latino's die voor ons stonden. LOSERS.
Zij (nee, niet de latino's) trakteerden ons ook op enkele nieuwe nummers. Het album belooft alvast erg goed te worden. Bij een van deze nummers daagde Butler bovendien het publiek uit om mee te klappen. Dit mislukte uiteraard faliekant aangezien het een onmogelijk ritme had, tot groot jolijt van Winnie zelf. Wij lachten dan maar met zijn afgrijselijke kapsel.
Alle hits kwamen aan de beurt en ook Regina deed mooi haar ding met Haïti maar het geweldige In The Backseat ontbrak helaas. De muzikanten hadden er ongelofelijk veel zin in en beleefden precies de tijd van hun leven, maar wij deden dat ook.


Half doof, want we waren helaas onze oordopjes vergeten, begaven we ons terug naar de Marquee waar we geen zin hadden om naar het gekerm van The Blackbox Revelation te luisteren. Deze band past perfect bij Werchter, overrated.
Met een frisse Jupiler in de hand (eindelijk verlost van dat verschrikkelijke Maes-brouwsel!) maakten we ons klaar voor de perfecte afsluiter: Pearl Jam...of Vitalic? Op het eerste zicht geen makkelijke keuze. Maar ik heb Pearl Jam reeds in 2007 mogen aanschouwen, en Vitalic is, zeker na zijn Flashmob-album, als een God voor mij. Ok Cowboy was al ongelofelijk geniaal, maar zijn tweede telg is de perfectie zelve. Pearl Jam werd dus aan de kant geschoven (ondanks hun Backspacer album uit 2009) en met de goedkeuring van mejuffrouw X begaven wij ons richting Marquee waar wij samen met de andere partypeople amper konden wachten op iets wat beloofde het beste feestje ooit te worden. De tent was gek genoeg niet supervol, en maar goed ook. Nog voordat l'Empereur het podium besteeg werd het publiek al helemaal gek. Toen een geluidstechnicus het podium betrad werd hij dan ook beloond met een oorverdovend gejuich, deze man had nochtans, in tegenstelling tot Vitalic zelf, wél haar op zijn hoofd.
Hoe dan ook, zodra Vitalic himself ten tonele verscheen en zijn electro de tent in stuurde was er geen houden meer aan. Na nog geen vijf minuten had ik mezelf als kletsnat in het zweet gedanst, en geloof me, I was not the only one. We leken allemaal een beetje last van ADHD te hebben. Meer waarschijnlijk had de ongelofelijk smerige electro er iets mee te maken. Vitalic had zich tussen twee spiegelwanden die allerlei coole beelden reflecteerden opgesteld. Hij leek wel de god die hij voor mij echt is, was iedereen maar zo gestoord als mij...
Trouwens, als ik u zeg dat de electro smerig was, dan bedoel ik echt 'VIES' (jongerenjargon die vooral in de Limburgse mijnstreek voorkomt, lees als: héél) smerig. Ok Cowboy was al op zichzelf een vrij vuile en keiharde electro-schijf maar Flashmob was eerder verfijnd. Op een festival hoort zo een verfijndheid precies niet thuis, Vitalic heeft zijn flashmob-nummers dan ook in een gortig modderbad gegooid en ze kwamen er haast onherkenbaar uit. Voor u begint te twijfelen, het was weldegelijk geniaal. Monseigneur V smeet de ene electrowave na de andere in het publiek en bij elke soundexplosion ontploften wij mee, bijna synchroon, er heerste zowaar een bovennatuurlijk groepsgevoel. Dat bleek ook toen de hele Marquee zich plots neerzette om zich bij de volgende electro-extase gezamenlijk de lucht in te katapulteren. Als dat geen lokale aardbeving heeft veroorzaakt dan weet ik het ook niet meer, het was alleszins enorm leuk. Vitalic nam na een uur aanstalten om dik tegen ieders zin te vertrekken, gelukkig bleek mon Dieu geen man van zijn woord, hij heeft ons zeker drie maal uitgewuifd maar hield het pas na anderhalf uur voor bekeken.
Ondertussen was de temperatuur in de tent tot een kookpunt gestegen, heil de mensen met het waterpistool! Vorig jaar had ik Vitalic op pukkelpop gemist om van voor bij Kraftwerk te kunnen staan, ik was dus erg blij om hem alsnog hier aan het werk te zien, en hij heeft al mijn wensen meer dan vervult. Als u me vraagt wie nu juist het hoogtepunt van de dag was, Arcade Fire of Vitalic: ik heb geen flauw idee. Ik weet wel dat men in de dancehall of de boiler room op Pukkelpop erg zijn best zal moeten doen om mij nog harder te laten dansen.

Na deze fantastische afsluiter konden we nog Pearl Jam's klassieker Alive meepikken en absoluut niet genieten van het belachelijke vuurwerk. Het bleek trouwens dit jaar een rage te zijn om op het einde van het festival massaal afval in brand te steken op de wei, al snel ontstonden er tientallen vuurtjes. "O Tempora, O Mores", dachten wij en we liepen met een verzadigde zucht (en kapotte benen) naar de bus die ons gratis naar Leuven bracht, leve de autistische organisatie! En met de brandweersirenes op de achtergrond lieten wij Werchter voor wat het was, op naar Pukkelpop!


Op de achtergrond is de rook van het vuur te zien.







zaterdag 3 juli 2010

Dog And Panther - What Happened.


Zin in prachtige indie? Dog And Panther geeft het u. Dit bandje uit Michigan, VSA heeft zijn debuutalbum What Happened op 22 juni gereleased. Buiten een Bandcamp, een professioneel ogende maar kleine website en een onvolledige MySpace en Last.fm vind ik geen informatie over deze heren. Op hun MySpace kan men wel de volgende informatieve bandbeschrijving lezen:

Two visions and one destination. They stomped the crotch of Satan in the nineties and are blaring trumpets to high heaven at the turn of the millennium. Without the time to eat vegetables or wash their hands, they attempt to inhabit the bodies of rare species of animals and balance very large objects on very small objects. Investment bankers envy them. The color blue, Lady Gaga, the clergy, underground railroad, Ben Franklin, old calenders, and the man in the bright yellow socks. Now is the time. Tomorrow is never lonely. Yesterday is never as great as Dog & Panther.

Zo, dat weten we ook weer. Maar ondanks de gebrekkige promotiecampagne verdient deze groep toch uw aandacht. What Happened is een uitstekend debuut. Folk en pop met lichte koperblazers en een mooie frisse mannenstem versmelten tot warme en erg aangename muziek. Er is ook plaats voor instrumentale pracht, bijvoorbeeld op Hurry Hurry, en elektronische technieken/instrumenten die enorm bijdragen aan het totaaleffect.
Benieuwd of ze zullen doorbreken!

Tracklist:

1.Love Make 01:36
2.On My Friends 03:52
3.Else 01:40
4.The Hungry 04:56
5.Hurry Hurry 05:04
6.Hollywood 05:07
7.Homebody 04:02
8.Tom Harding 04:07
9.Animal 03:41
10.Laugh, Look, Cry, Think 01:29
11.Skin Cloud 04:01








Download: The Hungry mp3

Blackbird Blackbird - Let's Move On Together EP


Blackbird Blackbird, een groepje uit San Fransico onder leiding van Mikey S biedt u zijn Let's Move On Together EP sinds 30 Mei gratis aan op hun bandcamp. Zij maken erg mooie dreampop en chill-wave. Om van te smelten!

Beluister en download gratis de EP: Blackbird Blackbird's Bandcamp

Gold Panda - Unreleased Medical Journals


Deze week was in tegenstelling tot de vorige een uitstekende voor muziekliefhebbers zoals u en ik. Met het gevolg dat ik veel te veel materiaal heb om over te schrijven en uiteraard weer te weinig tijd. Ik zal toch nog even enkele releases die de moeite waard zijn meegeven.

Dit voorjaar zag ik de heer die zichzelf Gold Panda noemt aan het werk als voorprogramma van Caribou, en hij deed dat zeker niet slecht! Als een bezetene zat hij achter zijn Mac en allerlei rare elektronische instrumenten het beste van zichzelf te geven, zelfs zijn Iphone deed dienst als instrument!
Zijn plaat Unreleased Medical Journals is vorige maand uitgebracht, vol typische Gold Panda tunes, met andere woorden: über-experimenteel, elektronisch, geen vocals, psychedelisch en bizar met hier en daar een oosterse klank.




Download: Greek Style mp3

vrijdag 2 juli 2010

Mogwai - Special Moves


Driewerf hoera! De legendarische band Mogwai zal samen met een live dvd hun eerste live album uitbrengen in augustus. Special moves heet deze parel, en het is veruit het beste wat ik de laatste tijd gehoord heb.

De live-film Burning is dit voorjaar reeds in première gegaan op het filmfestival van Kopenhagen. Ze is geregisseerd door Vincent Moon en Nathanaël Le ScouarnecIk die u in zwart-wit laten genieten van Scotland's finest. De trailer alleen al geeft me kippenvel maar ik heb de film zelf niet bekeken dus meen ik dat het beter is als ik u verder enkel de live-cd probeer aan te smeren.
Dat zou ik nochtans niet moeten doen, Mogwai heeft immers zijn allerbeste nummers op Special Moves gezwierd, u zou het dus ook kunnen zien als een Best of cd.
Mocht u Mogwai echter niet kennen: zij leverden sinds hun oprichting in 1995 al zes albums waarvan het eerste, Young Team, nog steeds als hun beste wordt beschouwd.
Hun stijl omvat invloeden van shoegaze, post-rock, math-rock, art-rock en metal. Meestal zijn hun nummers instrumentaal en als ze al zingen dan is hun stem vaak ondergeschikt aan het gitaarspel zoals het hoort in shoegaze. De songs zijn dan ook zeer ambient en duren erg lang, maar hebben wel een ingenieuze structuur, zoals Joanna Newsom dus. Special moves bevat dan ook maar elf nummers maar het geheel duurt wel dik 1,2 uur. Op de vinyl versie staan echter meer nummers, maar die heb ik niet tot mijn beschikking.



Onbeschrijfbare pracht


Bovendien zijn alle elf songs uitzonderlijk goed. En dan bedoel ik jawdrop-goed. Gaat er iets boven shoegaze-gitaren? Ik dacht het niet! En op special Moves klinken die dan ook bijzonder sterk. Meer nog, de kwaliteit voor een live-album is zo abnormaal hoog dat ik er na de eerste beluistering een levensdoel van heb gemaakt om hen live aan het werk te zien. Ik luister wel niet zo vaak naar live-albums, maar dit is zo briljant, ik kan het amper geloven. Mogwai toont mij waarom ik zoveel van muziek hou. De opnames dateren trouwens van hun tour in de VSA van 2009 in de nasleep van hun laatste album The Hawk Is Howling (2008). Je hoort de bandleden soms een vluchtig dankwoord mompelen of een kort applaus van het publiek maar van vervelende live-geluiden zal u geen last hebben. Toch lijkt het alsof u op de eerste rij, of zelfs op het podium staat.
Ik ga hier niet de nummers afzonderlijk overlopen, hun pracht is immers bijna onbeschrijfbaar. Maar Friend Of The Night, misschien wel hun bekendste song, klinkt ongelofelijk strak en Hunted By A Freak brengt mijn nekhaar overeind. De beste song is naar mijn mening het fantastische Mogwai Fear Satan. Verder is het shoegaze-y Cody ook erg de moeite, het komt zowaar in de buurt van Slowdive's When The Sun Hits, een van de beste nummers aller tijden.

Deze sympathieke Schotten (die de niet-zo-sympathieke gewoonte hebben om andere bands zwart te maken à la Oasis) verdienen uw en mijn allergrootste bewondering. Laat u elfmaal diep ontroeren en geniet verder van uw vakantie (indien toepasselijk).
Wat ben ik weer kei-objectief vandaag!

Tracklist:

1. I'm Jim Morrison, I'm Dead
2. Friend Of The Night
3. Hunted By A Freak
4. Fear Satan
5. Cody
6. You Don't Know Jesus
7. I Know You Are But What Am I
8. I Love You, I'm Going To Blow Up Your School
9. 2 Rights Make 1 Wrong
10. Like Herod
11. Glasgow Megasnake

Trailer van Burning:





Excuses voor de stomme musicplayer!

Download: Mogwai Fear Satan

N by Eineinmeier

Nog even een remix van Iamamiwhoami's n door Eineinmeier (een verder onbekende youtube-gebruiker) hier dumpen. Party!


donderdag 1 juli 2010

Iamamiwhoami - t

De nieuwste Iamamiwhoami. Weer een geniale clip en song. Enjoy your t!