zaterdag 30 juli 2011

HEO?'s Juli-update



Hadrian Est Où? liet u allen afgelopen maand zwaar in de steek (hierboven ziet u de reden waarom). Om zulk een leed goed te maken kan u hieronder een overzicht vinden van de belangrijkste releases (in volgorde van kwaliteit) van juli 2011 (of iets later).

1. The Horrors - Skying


De jonge - doch alreeds iconische - Engelse rockband onder leiding van Francis Badwan (ook bekend van zijn andere project Cat's Eyes) stond tot nu vooral bekend als 'die uiterst bizarre schepsels, gekleed in strakke zwarte kleding en voorzien van ronduit belachelijke kapsels'. Toch werd er niet gelachen met deze heren, want hun vorige album Primary Colours uit 2009 was immers zo ongelofelijk geniaal dat elke liefhebber van psychedelische shoegaze met blindheid van ontzag werd geslagen. De opvolger Skying is een opmerkelijke stap voor deze band, het verschilt dan ook in vrij grote mate van Primary Colours. Skying is ongetwijfeld een pak toegankelijker dan haar voorganger, er wordt ook meer gebruik gemaakt van synths en ander lichter materiaal. Toch blijven The Horrors hun rock-imago moeiteloos behouden. Skying is een prachtige shoegazeplaat, maar in plaats van een stervend winters landschap straalt dit album als een zonnige zomer. Ook de bandleden zelf trokken hun akelige kostuums uit en ontdeden zich van hun Japanse kapsels, waardoor de metamorfose compleet werd. Persoonlijk heb ik nog steeds een lichte voorkeur voor Primary Colours, maar een geslaagde verandering is uiteraard altijd welkom. Mijn favoriete nummer is afsluiter Oceans Burning: het start bloedmooi als een trager nummer, maar de tweede helft bloeit open in een psychedelische climax.


Download en beluister Further Away gratis en legaal via onderstaande player:







2. Araabmuzik - Electronic Dream


Electronic Dream is ongetwijfeld een van de opmerkelijkste albums van het jaar. Araabmuzik is het alter ego van de Amerikaanse hip hop producer Abraham Orellana. Electronic Dream is zo een verslavende plaat door de wonderlijke combinatie van allerlei stijlen die meesterlijk door elkaar werden gegooid. Een van de vele basissen is bijvoorbeeld lichthoofdige euro-dance, maar deze klinkt verrassend intelligent door IDM en hip hop toe te voegen. Daarnaast werkt Araabmuzik ook met witch house, house, techno en allerlei andere soorten elektronische muziek. Het resultaat is waarlijk een meesterwerk. Terwijl Free Spirit en en Underground Stream een perfecte soundtrack voor een arty horrorfilm zouden vormen leent de rest zich uitstekend voor een hippe underground dansvloer. Bovendien is de plaat er goed gemixt zodat de nummers mooi in elkaar vloeien.


De extravagante electro pop SSION groep uit Kansas is al bezig sinds 1996 maar hun nieuwe album BENT klinkt even fris en vaak zelfs een stuk beter dan die van nieuwkomers. Er staan een paar hele goede popsongs op BENT, vooral PSY-CHICH en LUVVBAZAAR kunnen mij in een extreem grote mate bekoren. BENT is een van de meest catchy (het hoge gay-gehalte van frontman Cody Critcheloe zit daar vast voor iets tussen) albums van dit jaar, een echte 'sing along', maar dan op een goede manier.




4. Ceremony - Not Tonight EP


De Californische shoegazegroep Ceremony stond vorig jaar met hun album Rocket Fire bovenaan in zowat alle eindejaarslijstjes van het shoegazegenre. Nu zijn deze rockers terug met een geweldige EP genaamd Not Tonight . Er wordt weer duchtig met strakke en heerlijk brutale gitaargolven gesmeten, als het volgende album zo klinkt, dan zal Rocket Fire in het niets verdwijnen, net als alle andere shoegaze bands.



5. Beirut - The Rip Tide


De zonovergoten indie pop van New Yorker Zach Condon en zijn vennoten zorgde afgelopen maand toch voor enig gevoel van zomer in ons half-verzopen land. De akoestische gitaren, trompetten, andere koperblazers en piano waren weer trouw op post om Condon's aangename stem prachtig te ondersteunen. The Rip Tide borduurt netjes verder haar voorgangers, maar is misschien toch wel wat toegankelijker dan The March Of The Zapotec uit 2009, waarmee ik bedoel dat er minder fratsen worden uitgehaald. Het is een eerlijke en plezierige muziek, waar zowat iedereen moeiteloos van kan genieten. The Rip Tide is pas uit op 30 augustus, maar het is helaas bijzonder vroeg gelekt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten